Με τα μαθηματικά είχα κάκιστη σχέση στο σχολείο. Άντε στο Γυμνάσιο κάτι καταλάβαινα (μου άρεσε πολύ η γεωμετρία) αλλά από ένα σημείο και μετά χάθηκα εντελώς. Στην Α λυκείου δεν κάναμε εξετάσεις για κάποιο λόγο. Στη Β αποφάσισα να διαβάσω για να μη γίνω εντελώς ρεζίλι. Ξαφνικά άρχισα να προσέχω στο μάθημα και όχι να γράφω ποιηματάκια/ραβασάκια στο διπλανό μου. Αλλά τότε ήταν αργά . Εκεί δε μιλούσαν ελληνικά πλέον, μιλούσαν μαθηματικά και αν μιλούσαν κινέζικα μπορεί να καταλάβαινα κάτι, ενώ εδώ τίποτε.
Τα χρόνια πέρασαν κι έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο το Θεώρημα του παπαγάλου του Ντένι Γκέτζ. Αποκάλυψη! Tα μαθηματικά είναι ενδιαφέροντα είναι συνυφασμένα με τη φιλοσοφία είναι μυστικά, είναι κώδικας κι εγώ χάνομαι μέσα τους και τις νύχτες ονειρεύομαι κύκλους σύνολα και εξισώσεις. Πολύ καλός αυτός ο Γκετζ που με έκανε να μετανιώσω για τα χρόνια που δεν πρόσεχα στο σχολείο. Μετά διάβασα και το Θείο Πέτρο και την Εικασία του Γκολντμπαχ του Απόστολου Δοξιάδη και ενθουσιάστηκα επίσης. Όπότε ήταν θέμα χρόνου να διαβάσω «Τα Πυθαγόρεια Εγκλήματα». Δεν ενθουσιάστηκα τόσο όμως. Είναι ενδιαφέρουσα η εποχή που περιγράφει, ειδικά τα χρόνια της Γερμανίας και του η περίοδος στο Παρίσι. Δεν ξέρω, ίσως στους πραγματικούς φαν των μαθηματικών που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα να αρέσει πιο πολύ, αλλά εμένα με άφησε κάπως αδιάφορη. Άσε που το τέλος το βρήκα πολύ απότομο. Γίνεται μια ανατροπή αλλά μου έδωσε την εντύπωση ότι δεν ήξερε πώς να το τελειώσει ο συγγραφέας. Ο ήρωας του βιβλίου δε φαίνεται ικανός να διαπράξει φόνο και μέχρι την τελευταία σελίδα δεν πίστευα αυτό που διάβαζα.
Ο Απόστολος Δοξιάδης πάντως, και κάποιοι άλλοι έχουν φτιάξει την πολύ καλή ομάδα “Θαλής και Φίλοι” που έχει σκοπό να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στα μαθηματικά και τις άλλε μορφές πολιτισμικής δημιουργίας. Ωραίο δεν ακούγεται; Εδώ μπορείτε να βρείτε μια λίστα με άλλα μαθηματικά μυθιστορήματα και βιβλία.
Update 22 June 2008: Μόλις έπεσα κατά τύχη πάνω σε ένα μπλογκ σχεδιαστή εξωφύλλων βιβλίων και ο άνθρωπος έχει αναλάβει το σχεδιασμό των Πυθαγόρειων Εγκλημάτων για την έκδοση τους στην Αμερική. Είναι πολύ ενδιαφέρον το πως οι εκδότες διαλέγουν κάθε φορά το εξώφυλλο ανάμεσα σε πολλές προτάσεις. Μπορείτε να δείτε τις διάφορες ιδέες του Αμερικάνου σχεδιαστή εδώ
ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ 
Τι θα λέγατε τότε για ένα συναρπαστικό ταξίδι;
Το τελευταίο θεώρημα του Φερμά, Simon Singh
“Ανακάλυψα μια θαυμάσια απόδειξη, όμως το περιθώριο είναι πολύ μικρό για να την αναπτύξω”.
“Ο Φερμά δεν υπήρξε καν μαθηματικός, κατ’ επάγγελμα. Ήταν νομικός και εκτελούσε χρέη βασιλικού συμβούλου στο τοπικό κοινοβούλιο της Τουλούζ Ασχολιόταν μ’ αυτά ερασιτεχνικά. Το βιβλίο του Simon Singh είναι μια ιστορική ανασκόπηση των προσπαθειών (και των θεωριών που ανέκυψαν από αυτές), μιας σειράς μαθηματικών διανοιών που δουλεψαν πάνω στο Φερμ.(και όχι μόνο), θέτοντας τις προϋποθέσεις για την τελική επίλυσή του: Ο Όιλερ, ο Γκάους, ο Κούμερ. Η Σοφί Ζερμαίν, η οποία αναγκάστηκε να κρυψει το φύλο της, προκειμένου να σπουδάσει μαθηματικά. Ο Γκαλουά, που μέσα σε ένα βράδυ, προσπάθησε να συγκεντρώσει τα αποτελέσματα χρόνων ερευνών, προτού πάει στη μονομαχία που στοίχισε τη ζωή του. Ο ιάπωνας Τανιγιάμα, ο οποίος αυτοκτόνησε από απόγνωση.”
🙂
LikeLike
Άννα πολύ καλό το blog σου. Όσο για τα μαθηματικά για μερικούς ανθρώπους είναι αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας τους. Δηλαδή έχουν αναγάγει τον τρόπο σκέψης τους με τη μαθηματική λογική.
Φιλικά
LikeLike
Τον Τεύκρο τον είχα καθηγητή στο σχολείο. Είναι απίστευτος άνθρωπος με καταπληκτικό χιούμορ. Θυμάμαι που μας έλεγε πριν από χρόνια, όταν πήγαινα στο Λύκειο ακόμα, γι’αυτό το βιβλίο, ότι το είχε στα σκαριά! Ελπίζω κάποια στιγμή να αξιωθώ να το διαβάσω κιόλας…
LikeLike
Αγαπητή Άννα,
το βιβλίο ακολουθεί τη γραμμή των άλλων μαθηματικών μυθιστορημάτων, αλλά κι εγώ δεν ενθουσιάστηκα, κυρίως από τη γενικότερη οικονομία του έργου, όπου η παρένθεση για το συνέδριο στο Παρίσι αυτονομείται και μόνο χαλαρά συνδέεται με το άλυτο αίνιγμα του φόνου.
Πατριάρχης Φώτιος
LikeLike
Ντελίριουμ θα το ψάξω
Στέφανε ευχαριστώ
Stranger ήμουνα σίγουρη ότι αυτός ο άνθρωπος θα ήταν σπουδαίος δάσκαλος.
LikeLike
Πριν από λίγες μέρες διάβασα το βιβλίο του Μηχαηλίδη. Δυστυχώς είναι ένα αδιάφορο βιβλίο. Όποιος έχει διαβάσει το Θεώρημα του Παπαγάλου , Το τελευταίο θεώρημα του Φερμά , Ο Θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ και άλλα παρόμοια βιβλία , πιστεύω θα συμφωνήσει μαζί μου.
α) Καμία απολύτως ταύτιση με τους χαρακτήρες
β) Δεν πετυχαίνει να αποδώσει το κλίμα της εποχής
γ) Ο δολοφόνος σε κανένα σημείο του βιβλίου δεν δείχνει ικανός για φόνο. Δεν έχει την απαιτούμενη ”ψύχωση” για τα μαθηματικά για να κάνει κάτι τέτοιο.
δ) Για κάποιον που έχει έστω και λίγες γνώσεις πάνω στην Ιστορία των μαθηματικών , και όχι στην επιστήμη αυτή καθαυτή , βρίσκει το τέλος εντελώς προβλέψιμο. Το θεώρημα της μη πληρότητας είναι εξίσου διάσημο όσο και η θεωρεία της Σχετικότητας…
LikeLike
Συμφωνούμε βλέπω!
LikeLike
Τα πυθαγόρεια εγκλήματα είναι ένα!
Το πυθαγόρειο θεώρημα είναι λάθος.
Έκτοτε τα εγκλήματα με αρχή τον Πυθαγόρα, ανήκουν σε όλη την ανθρωπότητα.
Εδώ είμαι για κάθε αμφισβητία.
LikeLike
ΚΥΡΙΕ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ,
ΕΙΜΑΙ Ο ΖΗΝΩΝΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ ΒΟΗΘΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΓ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΣΤΗ ΛΕΜΕΣΟ. ΣΑΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΜΟΥ. ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΥΠΟΨΗ ΣΑΣ ΚΑΠΟΙΟ ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 25 ΜΕ 30 ΛΕΠΤΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
LikeLike