Έχοντας ακούσει πολλά θετικά σχόλια γι αυτό το βιβλίο αποφάσισα να το διαβάσω τώρα το καλοκαίρι που έχω πιο πολύ χρόνο. Τελικά είχαν δίκιο οι φίλοι, είναι ένα πολύ καλό βιβλίο.
Λίγα λόγια για την ιστορία: Δύο οικογένειες που δεν έχουν σχέση μεταξύ τους και οι ιστορίες τους. Και οι δύο κινούνται στο Βορειοελλαδικό χώρο με λίγο από Λάρισα. Κοζάνη, Βελβεντός, Καλοχώρι, Θεσσαλονίκη και τα περίχωρα τους, τα βουνά και τα λαγκάδια. Αυτά για το χώρο. Ο χρόνος ξεκινάει από πολύ παλιά γύρω στο 1870 αλλά οι βασικές ιστορίες εκτυλίσσονται στον εικοστό αιώνα. Πολύ σωστά ο συγγραφέας υποτιτλίζει το βιβλίο του «Μυθιστόρημα για ένα αιώνα». Σχεδόν όλα τα ιστορικά γεγονότα που συντάραξαν τη χώρα μας τον προηγούμενο αιώνα παρουσιάζονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο: 1ος Παγκόσμιος, Καταστροφή της Σμύρνης και ανταλλαγή πληθυσμών, 2ος Παγκόσμιος, Εμφύλιος, Δικτατορία.
Αλλά το σημαντικό δεν είναι νομίζω ο ιστορικός ιστός. Τα ιστορικά γεγονότα δεν είναι οι πρωταγωνιστές, ούτε υπάρχει διδακτικό ύφος. Το ωραίο είναι οι ήρωες που ζουν και αναπνέουν και νομίζεις ότι είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Ο συγγραφέας λέει ότι ήθελε να γράψει ένα μυθιστόρημα για τους αποτυχημένους. Τη διάβαζα αυτή τη δήλωση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου και προσπαθούσα να καταλάβω γιατί το έλεγε αφού εμένα οι ήρωες δε μου φαίνονταν αποτυχημένοι. Δεν είναι βέβαια και αυτό που λέμε «πετυχημένοι» αλλά συνήθως καταφέρνουν να κάνουν κάτι σημαντικό στη ζωή τους. Κάπου αλλού όμως αποτυχαίνουν. Και υπάρχουν και αρκετοί δευτερεύοντες ήρωες που περνάνε τη ζωή τους στη σκιά πράγματι. Υπάρχει ένα εύρημα με την πεταλούδα στο βιβλίο που δίνει τον τόνο και προετοιμάζει τον αναγνώστη για κάθε αρνητική εξέλιξη. Α, δε θα πω παραπάνω για να μη σας χαλάσω το σασπένς. Και υπάρχει αρκετό. Ο συνδετικός κρίκος των δύο οικογενειών είναι δύο άνθρωποι που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο ασανσέρ παραμονές του Δεκαπενταύγουστου. Πολύ καλό κόλπο και αυτό, εγώ προσωπικά έκλεψα λίγο και διάβασα παρακάτω γιατί δεν άντεχα την αγωνία.
Υπήρχαν επίσης κάποια σημεία που συγκινήθηκα πάρα πολύ και έκλαιγα με αναφιλητά. Η ιστορία της δασκάλας είναι ένα από αυτά γιατί τότε οι δάσκαλοι ήταν επαναστάτες και επικίνδυνοι για την εξουσία.
Αλλά και όλες οι γυναίκες στο βιβλίο είναι εντυπωσιακές ηρωίδες. Γυναίκες που αντέχουν και άλλες πιο αδύναμες, γυναίκες που δε διστάζουν και άλλες που κρατάνε τις ιστορίες μέσα τους για χρόνια (αυτό ήταν ένα άλλο συγκινητικό στοιχείο, η μάνα που κανένας ποτέ δε τη ρώτησε για τη ζωή της).
Όσο για τους άντρες της ιστορίας ένα θα πω: Χθες που γύριζα από Θεσσαλονίκη, πέρασα με το αυτοκίνητο από το Γαλλικό ποταμό. Αμέσως σκέφτηκα «Να εδώ τριγυρνούσε ο παππούς Μάρκος και καλλιεργούσε τη γη του. Από δω ξεκινούσε με τη σούστα για να πάει στα παιδιά του στην πόλη και μύριζαν τα ρούχα του χόρτο και πρωινή δροσιά και αγριολούλούδα». Αυτό που κατάφερε το βιβλίο λοιπόν, να σκέφτομαι τους χαρακτήρες σαν να ήταν συγγενείς μου, είναι μεγάλο κατόρθωμα νομίζω.
Πίσω στο σπίτι πάλι. Οι τελευταίες μέρες δύσκολες για όλους, δε θυμάμαι άλλη τέτοια κατάσταση που να μας έχει παγώσει όλους. Αύριο στις 7 μμ να μαζευτούμε όλοι, σε κάθε πλατεία. Δεν έχω ξαναπάει σε τέτοια κινητοποίηση, δεν είμαι σίγουρη ότι θα έχει νόημα, αλλά κάτι θέλω να κάνω βρε αδελφέ. Δε μπορώ άλλο να βλέπω από την τηλεόραση και να μένω άφωνη. Κάποιοι άλλοι τα λένε καλύτερα.
ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ 
Έχεις δίκαιο, πολύ καλό βιβλίο, εξαιρετικό θα έλεγα, και είναι πραγματικά κρίμα που για κάποιους άγνωστους λόγους δεν προωθήθηκε όσο θα έπρεπε, σε αντίθεση με κάτι βιβλία “παραλίας” που κάνουν τρελές πωλήσεις.
LikeLike
Πράγματι αναγνώστρια, έψαχνα λίγο να δω τί έχει γραφτεί και δεν βρήκα καμία κριτική στα έντυπα του βιβλίου. Παρόλα αυτά το βλέπω εδώ και καιρό στις λίστες ευπώλητων, που σημαίνει ότι οι αναγνώστες το ανακάλυψαν με τη μέθοδο “από στόμα σε στόμα”. Εσύ έγραψες κάτι;
LikeLike
Καλώς την, καλά πώς σου κρατά η καρδιά να επιστρέφεις από Ρόδο; Καλά περάσατε; Ακόμα ζηλεύω! Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, και χαίρομαι που εν τέλει – έστω και ελαφρώς αργοπορημένα- βρήκε την θέση του. Αν και πάντοτε το πιστεύω, ό,τι αξίζει κάποια στιγμή το ανακαλύπτουμε. Υπάρχει μια περίεργα μαγική νομοτέλεια παντού, και στο βιβλίο. Σα να υπάρχουν υπόγειες διαδρομές και όλα συμβαίνουν ή δεν συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Αχ σε λίγο θα τακτοποιώ ράφια και ράφια και θα σκέφτομαι την οργανωτική σου ικανότητα, ήδη την σκέφτομαι.
LikeLike
Γύρισα με βαριά καρδιά αυτή τη φορά. Έχω ανεβάσει και φωτογραφίες στο Φλικ.
Για την ταχτοποίηση, πολύ θα ήθελα να σε βοηθήσω…
LikeLike
Πρέπει να είναι ένα καταπληκτικό βιβλίο, σίγουρα θα είνα μέσα στις επόμενες αναγνώσεις μου. Από εκεί και πέρα η καρδιά όλων μας είναι αρκετά βαριά με όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στην χώρα μας.
LikeLike
Δυστυχώς δεν έγραψα για το βιβλίο αυτό, γιατί το είχα διαβάσει πριν από τη δημιουργία του μπλογκ.
LikeLike
Εγώ , ανακάλυψα τον Ισίδωρο Ζουργό , από κάποιες αναφορές που τυχαία διαβασα εδώ μέσα (στα μπλογκ)
Υπέροχο βιβλίο….
Υπέροχο επίσης και το παλιότερο του :”Η ψίχα εκείνου του καλοκαιριού”…
Με έκανε να νοιώσω τυχερή , που ….έγινα μπλόγκερ .
LikeLike
Εξαιρετικό βιβλιο, με στέρεα δομή και στέρεους ήρωες. Μυρίζει Ελλάδα από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα- Ελλάδα πραγματική, όχι όπως την θέλουν οι Ελληναράδες. Ταυτοχρόνως έχει μια θέρμη που σε αιχμαλωτίζει. Χαίρομαι που αρχιζουν και το ανακαλύπτουν οι αναγνώστες.
Καλό μήνα.
LikeLike
Κι εγώ συμφωνώ με αυτό που γράφει η Σώτη Τριανταφύλλου στο οπισθόφυλλο ότι πρόκειται για ένα μεγάλο ελληνικό μυθιστόρημα άσχετα από είδη και τρόπους γραφής! Μόλις το δάνεισα σε μια φίλη.
LikeLike
Μου το συστησε συν-οδοιπορος που καταφερε να το διαβασει on the road. Το διαβασα γοργα, οπως διαβαζω συνηθως τα μονο αστυνομικα best-seller (θεωρημα παπαγαλου, κωδικας davinci, κλπ). Ανησυχητικο, ε;
Εκτος απο την εντυπωσιακη ιστορικη ερευνα που εκανε ο συγγραφεας (θυμαμαι το τεχνασμα με το γαλα στην καρδαρα και τα βατραχια – ειναι αληθεια, αραγε;), το πιο ενδιαφερον ειναι οτι οι ιστοριες που πλεκονται φαινονται ‘φυσικες’ και μονο εκ των υστερων αναδυεται οτι ολες αφορουν αποτυχημενους, ή καλυτερα τραγικους υπο κλιμακα, ανθρωπους.
Μεστο περιεχομενο. Στο γραψιμο του μου αρεσαν οι πρωτοτυπες και δυνατες μεταφορες.
LikeLike
ΑΠό τότε που έγραψα το ποστ το έχω δανείσει/συστήσει σε δύο ανθρώπους και όλοι ξενυχτούν για να το τελειώσουν.
LikeLike
που να βγει και το καινουργιο βιβλιο που εγραψε ο Ισιδωρος. Καντε υπομονη 3-4 μηνες και θα καταλαβεται γιατι ο ανθρωπος ειναι θεος.
LikeLike
Επειδή φαίνεται να το ξέρετε, πείτε μου: Τα γράφει όλα αυτά και συνεχίζει να δουλεύει στην εκπαίδευση;
LikeLike
Συνεχιζει να γραφει, να δουλευει για μας τους αναγνωστες του,να δουλευει για τα παιδια της ταξης του και φυσικα παραμενει ενας καλος οικογενειαρχης και καλος φιλος.
LikeLike
Δεν το τελειωσα ακομη αλλα ενα θα πω.Μια ιστορια γραμμενη και ιστορημενη ετσι που σε κανει να συγκινεισαι και να δακρυζεις στα 67 σου σημαινει οτι ειναι αληθινη οχι απλως ζωντανη.Ενα μεγαλο μπραβο..
LikeLike
Και στα 67, και στα 35 και στα 48 σε όλους αρέσει και τους συγκινεί.
LikeLike
Κάθε φορά που ο Ισίδωρος γράφει, μας κάνει περήφανους. Τριάντα χρόνια φίλοι και ακόμη μας εκπλήσσει. Περιμένετε το νέο του βιβλίο, περίπου σε ένα μήνα. Αλήθεια τον “Ωκεανό” τον διαβάσατέ; Τον “Φράουστ”; Αν τα διαβάσετε, θα δείτε την πορεία του….την απογείωσή του.
LikeLike
Δεν έχω διαβάσει άλλο δικό του. Περιμένω εναγωνίως το επόμενο. Τυχεροί εσείς οι φίλοι του που προηγείστε στις αναγνώσεις!
LikeLike
Με μεγάλη χαρά σας ενημερώνω ότι το νέο βιβλίο του Ζουργού κυκλοφορεί μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες με τίτλο “ΑΗΔΟΝΟΠΙΤΑ”.
Μπορείτε να δίαβάσετε περισσότερα στο σάιτ των εκδόσεων Πατακη.
Το βιβλίο ειναι καταπληκτικό.
LikeLike
ειναι πολυ καλο βιβλιο και ο συγγραφεασ ειναι ακομα καλυτερος!
LikeLike
Χθες το βράδυ τελείωσα το “Πέταγμα της Πεταλούδας”. Καταπληκτικό βιβλίο. Το έστειλε φίλος για να με στηρίξει σε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζω τελευταία. Το διάβασε απνευστί μέσα σε τρεις ημέρες! Περιμένω το τελευταίο του βιβλίο για να συνεχίσω την πνευματική ευωχία. Λατρεύω τα ιστορικά μυθιστορήματα. Αν έχουν και πραγματικούς ήρωες, ακόμη καλύτερα. Έμαθα ότι αυτές τις ημέρες απεβίωσε ο πατέρας του συγγραφέα. Τα συλλυπητήριά μου. Εκεί που αναπαύεται, θα αγάλλεται για τον γιο του, αυτόν τον θαυμάσιο συγγραφέα.
Σχετικά με το λεγόμενο τέχνασμα με τα βατράχια, που διερωτάται ο daffodil αν είναι αληθινό, τον διαβεβαιώνω ότι είναι πέρα για πέρα αληθινό. Μου το έλεγε ο μακαρίτης ο πατέρας μου, όταν ήμουνα μικρός ότι ήταν συνήθης πρακτική των γαλακτοκόμων της περιοχής της Πυλαίας, από όπου τα αφεντικά του Ηλία προμηθεύονταν το γάλα.
LikeLike
Ευχαριστω Θωμα για την πληροφορια!
Κατι τετοια μικρα δειχνουν την ερευνα που πρεπει να κανει ενας συγγραφεας ή την ευρυτητα γνωσεων / εμπειριων που πρεπει να εχει.
Ετσι δημιουργουνται πλουσια βιβλια: με σκληρη δουλεια κοπο – δεν ειναι μονο εμπνευση και χαρισμα.
LikeLike
Εχθές αγόρασα την “Αηδονόπιττα”, το νέο βιβλίο του Ισίδωρου Ζούργου. Σήμερα με πληροφόρησε ο φίλος, ο οποίος μου είχε δωρίσει το “Πέταγμα της Πεταλούδας” ότι μου έστειλε με τα ΕΛΤΑ την “Αηδονόπιττα”. Άρχισα να διαβάζω και βρίσκομαι στην αρχή ακόμη, όμως αναμένω μια πνευματική ευωχία, αν κρίνω από τα σχόλια του φίλου μου. Στην επικείμενη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου στο τέλος του μήνα στη Θεσσαλονίκη, πληροφορήθηκα ότι θα γίνει παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου του Ισίδωρου.
LikeLike
Να χαρίσετε το διπλό σας αντίτυπο αγαπητέ φίλε!
LikeLike
H σκια της πεταλουδας ειναι ενα υπεροχο μυθιστορημα που περα των αλλων στους νεοτερους αναγνωστες δινει τη ευκαιρια να μαθουν απο μια αλλη οπτικη
την ιστορια του τοπου μας.
Με το ιδιο,περιπου ,ματι εκτυλισσεται και η υποθεση του τελευταιου μυθιστορηματος του Ισιδωρου,Η ΑΗΔΟΝΟΠΙΤΑ.
Εγω ,προσωπικα,εμεινα συγκλονισμενος ιδιαιτερα απο το δευτερο μερος του βιβλιου οπου τα γεγονοτα οδηγουνται σε μια τραγικη εξελιξη .Δεν θα επεκταθω για να μην προιδεασω κανενα.Απλα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ.Θα σας συναρπασει.
LikeLike
Με μία λέξη
Αξεπέραστο!
LikeLike
ειναι εξαιρετο βιβλιο. το διαβασα το 2006 κι ακομα το θυμαμαι εντονα, ευχαριστω το συγγραφεα για την εμπειρια που μου χαρισε
LikeLike
Το έργο του Ζουργού μόνο αν διαβαστεί ολόκληρο μπορεί να μας δώσει επαρκείς και σε βάθος πληροφορίες για τα μορφικά σχήματα, για το περιεχόμενο, τους χαρακτήρες των μυθιστορημάτων και τις επιρροές από τα ρεύματα αισθητικής. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί ως χώρο την πόλη της Θεσσαλονίκης, ο χρόνος είναι το παρόν στο οποίο επιζεί το παρελθόν, ενώ χρησιμοποιώντας πολλές φορές την πανουργία του λόγου, συνειδητά ή ασυνείδητα δεν έχει καμιά σημασία, μας εξαπατά και ταυτόχρονα φενακίζεται ο ίδιος υποστηρίζοντας ότι γράφει ιστορικό μυθιστόρημα. Μπορεί να παρατηρήσουμε ακόμη τις επιρροές απο το κίνημα του ρομαντισμού, απ’ το Μυριβήλη, ενώ στο τελευταίο βιβλίο του Ανεμώλια, είναι διάχυτη η επιρροή των μικροαστικών αντιλήψεων που απλώνονται σαν ομίχλη στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Ο συγγραφέας δημιουργεί με επιτυχία αντιθετικά σχήματα (πόλη – παρόν – τοπική αναζήτηση – αποτυχία) (έθνος – χρονική εξερεύνηση – παρελθόν – επιτυχία ), όμως δεν μπορεί να δημιουργήσει τη σύνθεση και να ενοποιήσει με ρεαλιστικό τρόπο τα θραύσματα της χαμένης ενότητας που δημιουργεί η σημερινή καπιταλιστική παρακμή. Η αποτυχία του αυτή οφείλεται αφ’ ενός στην αδυναμία να υπερβεί τις κυρίαρχες κοινωνικές σχέσεις που επικρατούν στην πόλη της Θεσσαλονίκης (συντηρητισμός, θρησκοληπτική θυσιαστική ανάγνωση του χριστιανισμού, έκδηλα συμπτώματα κατωτερότητας που κληροδότησε η οθωμανική αυτοκρατορία, διάχυτες μικροαστικές αντιλήψεις, παραγνώριση του απελευθερωτικού ρόλου της τεχνολογίας, κυριαρχία του εμπορευματικού καπιταλισμού) και αφ’ ετέρου απο τη μη σύνδεση του με τα επαναστατικά κινήματα του χτες και του σήμερα.
LikeLike
Μόλις έχω ολοκληρώσει την ανάγνωση αυτού του εξαιρετικού μυθιστορήματος και ένιωσα άμεσα την ανάγκη να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στο δημιουργό του για την υπέροχη εβδομάδα που μου χάρισε με το έργο του! Κατάγομαι και διαμένω στην Κύπρο, είμαι δασκάλα και νιώθω μεγάλη περηφάνια γιατί ένας συνάδελφος έχει φτάσει σε ένα τόσο υψηλό επίπεδο πνευματικής δημιουργίας.
LikeLike
συγχαρητήρια για το πολύ καλό το μπλογκ σας. και ευχαριστώ που βάζετε και βιβλία σε αγγλική γλώσσα. χαιρετισμούς απο Νέα Υόρκη
LikeLike
Χαιρετούμε κι εμείς το Μεγάλο Μήλο!
LikeLike
Marilou mou les pou se vrhskw? Eimai k egw sth NY
Γιαννης σταθακος κυψελη 15ο γυμν πριν πολλα πολλα χρονια
Yanist@hotmail.com
Sousteila kai sto marilou-p@lycos.com
LikeLike
Μαριλου γραψε μου:
Γιαννης Σταθακος ( με Κως Σπυρ)
15ο Γυμνασιο Κυψελης, πριν 35 χρονια
Τωρα στη ΝΥ
Γραψε μου στο
Yanist@hotmail.com
LikeLike
εχω διαβασει τεσσερα βιβλια του γιοα μενα το αποκοριφωμα ειναι η αηδονοπιτα τωρα πηρα και τον …..ματιας αλλα με κουραζει λιγακι η εποχη γιατι μολις τελειωσα ενα με αυτη την εποχη περιπου, παντως εχω την εντυπωση οτι ειναι πολυ καλος γνωστης της γλωσας και των ιστοριων που περιγραφει με τοσο μοναδικο τροπο για μενα ειναι ο αγαπημενος μου συγγραφεας
LikeLike