Έχω βάλει σε ένα πρόγραμμα τον εαυτό μου, που λέει ότι πρέπει να διαβάζω βιβλία για τα οποία θα είμαι περήφανη. Έχω τόσες ελλείψεις από κλασσικά και πρέπει κάπως να τις αναπληρώσω. Αλλά ρε παιδιά αυτό το Gift του Ναμπόκοφ μου έπεσε πολύ βαρύ, βαρυστομάχιασα και είπα να διαβάσω κάτι πιο ανάλαφρο.
Έτσι έπεσε στα χέρια μου ο Θοδωρής Καλλιφατίδης, ο συμπατριώτης μας που ξενιτεύτηκε στη Σουηδία και έγινε συγγραφέας και μάλιστα πετυχημένος. Εγώ γιατί νόμιζα ότι έχει γράψει μόνο αστυνομικά μυθιστορήματα;
Η αλήθεια είναι ότι διαβάζοντας το οπισθόφυλλο του βιβλίου ήμουνα αρνητικά προκατειλημμένη. «Ένας ακόμη άντρας που γράφει για την απιστία της γυναίκας, υποτιμητικά, λες και η άπιστη γυναίκα είναι πάντα πουτάνα, ενώ ο άπιστος άντρας είναι πάντα γαμιάς. Για να δούμε τι έχεις να μας πεις κύριε Καλλιφατίδη».
Το βιβλίο λοιπόν: Είναι ένα ευχάριστο ανάγνωσμα που κυλάει σαν νερό, μπορεί κάποιος να το διαβάσει σε 2-3 ώρες το πολύ και αναφέρεται σε έναν Έλληνα μετανάστη στη Σουηδία, μεσήλικο που ερωτεύεται μια πρώην μαθήτρια του και η συνέχεια είναι αναπόφευκτη. Δεν έχει να επιδείξει κάποιο ιδιαίτερο βάθος ή σπουδαία φιλοσοφία αλλά περιγράφει ωραία τους ήρωες του ειδικά τον πρωταγωνιστή. Αυτή η καμπή της μέσης ηλικίας και του γάμου πράγματι περνάνε πειστικά και τελικά δεν αντιμετωπίζει υποτιμητικά την άπιστη γυναίκα. Ίσα ίσα κάπως σαν να τη θαυμάζει.
Έχει μέσα μερικά πολύ ωραία κομμάτια όπως τη στιγμή που περιγράφει την αγάπη του για τη γυναίκα του μετά τόσα χρόνια σχέσης. Και αυτό που το σώζει είναι μια υποβόσκουσα ειρωνεία και τα σχόλια για τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα της Σουηδίας. Αυτό ίσως είναι και το πιο ενδιαφέρον, ότι ο ήρωας μπερδεύει τις δυο κουλτούρες, ζει σύμφωνα με τις ελληνικές και τις σουηδικές παροιμίες και προσπαθεί να συμβιβάσει δύο τόσο διαφορετικές στάσεις ζωής.
Στο παρακάτω απόσπασμα φαίνεται να υπερισχύει το ελληνικό στοιχείο. Η κατάσταση είναι η εξής: ο ήρωας μας έχει ερωτευτεί τη γυναίκα του φίλου του και μέσα στην απελπισία του ρωτάει έναν άσχετο (Έλληνα) τη γνώμη του.
«- Τι θα έκανες αν ήσουν στη θέση μου;
– Τι να σου πω…έχω τη γνώμη ότι πρέπει να την ξεχάσεις. Δεν προδίνεις ένα φίλο για ένα γαμήσι!….Απ’την άλλη μεριά ξέρεις ποια είναι η μεγαλύτερη αμαρτία;…Θυμάσαι τον Ζορμπά;
– Τον θυμάμαι.
– Θυμάσαι τι έλεγε; Η μεγαλύτερη αμαρτία είναι να μην πέσεις στο κρεβάτι που σου έχεις τρώσει μια γυναίκα, Είναι σαν να προσβάλλεις τη Δημιουργία, σαν να φτύνεις το Θεό. Αυτό είναι η μεγαλύτερη αμαρτία. Να πεις όχι στον έρωτα.»
Το τέλος, πάντως, είναι πολύ σουηδικό μοντέλο.
Επίσης δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι ότι αν το βιβλίο το είχε γράψει γυναίκα θα διαβαζόταν στις ξαπλώστρες της Μυκόνου και θα το έφτυναν οι Κούρτοβικ και Τατσόπουλος από το πρωί μέχρι το βράδυ. Τώρα απλώς το αγνοούμε…
Το παρόν κείμενο αφιερώνεται στη συνάδελφο Ε. και στην κουβέντα που είχαμε σήμερα το μεσημέρι μεταξύ μπύρας και μεζέδων, καθώς και σ’ένα καινούριο φίλο, τον Γ. που λέει ότι δε θέλει να παντρευτεί ποτέ. Καλά, τα ‘παν κι άλλοι αυτά…
ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ 
Αννούλα, πολύ καιρό είχα να σε επισκεφτώ και για άλλη μια φορά ενθουσιάστηκα με το blog σου. Καλά, και έχεις γίνει και φοβερή με τα “τεχνικά” ε; Και φωτο και και και . . . Λες όμως το φτύσιμο να πέφτει πιο πολύ στις γυναίκες συγγραφείς; Οχι, για ναμαι ειλικρινής δεν το πιστεύω αυτό. Τώρα αν θες να δούμε τον συνδυασμό γυναίκα+ευπώλητη+μερικά ακόμη=φτύσιμο, οκ.
νάσαι καλά!
LikeLike
Καλή μου Βίκυ κι εγώ δεν ξεχνάω την ωραία μας συνάντηση κι ας μην είχαμε πολλή επικοινωνία έκτοτε!
Όσο για το θέμα μας: Κι εγώ δε νομίζω ότι υπάρχει καμιά ιδιαίτερη συνομωσία εναντίον των γυναικών αλλά το συγκεκριμένο θέμα (απιστία-ερωτικά τρίγωνα-σεξ) νομίζω ότι όταν γράφεται από γυναίκα σχεδόν αμέσως κατατάσσεται στην απεχθή κατηγορία “γυναικεία λογοτεχνία” με όλα τα επακόλουθα.
Βέβαια, δυστυχώς, για το συμπαθέστατο Καλλιφατίδη, αν είχε γραφτεί από γυναίκα πιστεύω ότι θα είχε πουλήσει πολύ περισσότερο.
LikeLike
αυτο το βιβλιο μου εχει πει η μητερα του αγοριου μου να το διαβασω..για την ακριβεια καθε φορα που την βλεπω μου το λεει..!! τωρα που διαβασα και τη γνωμη σου θα το διαβασω κι εγω σιγουρα!
Παντως καλυτερα που δεν διαβαζεται στις ξαπλωστρες τις μυκονου, αυτο σημαινει οτι ισως να ειναι κι ενα καλο αναγνωσμα..
LikeLike
Ενδιαφέρον που στο προτείνει η μαμά του αγοριού. Τϊ να θέλει άραγε να σου πει; Διάβασε το και τα ξαναλέμε.
LikeLike
Η αλήθεια είναι ότι έχω ένα πάθος με τον Καλλιφατίδη τον οποίο θεωρώ σημαντικότατο συγγραφέα (όχι μόνο για τα αστυνομικά του που δεν είναι απλά αστυνομικά) αλλά και για τα άλλα του, αυτό για την “Αγάπη της Ολγας” όπου με αφορμή τον θάνατο της φίλης του επανατοποθετείται στη ζωή, “ξαναβάζει τα ρούχα στην ντουλάπα”, ή το τελευταίο του για τη μάνα του. Και χάρηκα αφάνταστα που αναφέρθηκες σ’ αυτόν. Βεβαίως καμία σχέση με τις ξαπλώστρες, με θέμα ένας ερωτεύθηκε μια και την συνηθέσταστη συνταγή μιας μοιχείας, μην το ξεχνάμε, γράφτηκε και η “Αννα Καρένινα”. Δεν είναι το θέμα, είναι ο τρόπος που κάνει κάτι να είναι ή να μην είναι σπουδαίο. Και ο Καλλιφατίδης την διαθέτει αυτή την ικανότητα. Φιλί καλό, κυριακάτικο
LikeLike
Δεν εχω διαβάσει κανένα βιβλίο του αλλά διαβασα μια συνέντευξη του που δείχνει highly articulated person. Οσον αφορά το βιβλίο του μάλλον χάρη γένους ήταν τυχερός που σώθηκε από το στόμα αυτών δύο ελλήνων “Alpha Male” κριτικών και ειδικά του πρώτου Κ. ο οποίος πραγματικά θέλει δουλειά και εν ανάγκη training στη Σουηδία.
LikeLike
Α, ναί, Άννα, έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι μετά την απάντησή σου [απιστία-ερωτικά τρίγωνα-σεξ / θέμα γραμμένο απο γυναίκα συγγραφέα = γυναικεία λογοτεχνία), ναί, έχεις δίκιο, θα συμφωνήσω μαζί σου.
LikeLike
με ενδιαφέρει να επεκταθείς για Κούρτοβικ – Τατσόπουλο
LikeLike
Παιδιά, διαβάστε το ΜΗΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΓΙΟΙ του ΚΑΛΛΑΦΑΤΙΔΗ, είναι πολυ συγκινητικο.
LikeLike
παιδια ο θοδωρης καλλιφατιδης ειναι θειος μου και μας εχει φερει ολα του τα βιβλια και τα βρισκω ολα υπεροχα
LikeLike
Η γραφή τού Καλλιφατίδη με γοητεύει.
Ο βιβλίο του, που μεταφράστηκε στα Ελληνικά με τον τίτλο “Με λένε Στέλιο” απ’ τις εκδόσεις Κάκτος, είναι αυτό που με συγκινεί περισσότερο.
Θα ήθελα να το διαβάσω και στα Σουηδικά.
Ωστόσο δεν μπορώ να το βρω πουθενά (σε κανένα Σουηδικό Site αγορών βιβλίων). Θα μπορούσε κανείς να με βοηθήσει στην αναζήτησή μου αυτή;
LikeLike