– Όλη μέρα κάθομαι στο τραπέζι της κουζίνας και ξανασηκώνομαι, ξεκινάω να γράψω κάτι και το σβήνω.
– Έχω καιρό να γράψω. Παρόλο που διαβάζω αρκετά. Αλλά διάβαζα δυο βιβλία ταυτόχρονα και μου πήρε λίγο παραπάνω να τα μισοδιαβάσω. Έπειτα είναι και το άλλο που είπε ο φίλος μου ο Βαγγέλης. «Εσύ για να μη γράφεις ή πολύ καλά περνάς ή χάλια». Το πρώτο Βαγγέλη, μην ανησυχείς. Από έκθεση ζωγραφικής σε εγκαίνια μαγαζιών φίλων, σε πάρτι και μετά πάλι απ’την αρχή. Είναι και η Χριστουγεννιάτικη γιορτή στο σχολείο, άσε σου λέω είμαστε πνιγμένοι αυτή την εποχή.
– Μαθαίνω πως φίλη μου η Βίβιαν κυκλοφόρησε το βιβλίο της. Περιμένω να το δω και στα Λαρισαϊκά βιβλιοπωλεία κι ελπίζω να έρθει επιτέλους εδώ να το παρουσιάσουμε με ένα μεγάλο πάρτι.
– Κι άλλη δικτυακή φίλη κυκλοφόρησε ένα ωραίο παιδικό βιβλίο. Μιλάει με τρυφερό τρόπο για τους παιδικούς φόβους, για την αρρώστια για το πόσο μας λείπουν οι άνθρωποι που αγαπάμε ειδικά τώρα στις γιορτές. Αλλά δε μπορώ να πω πιο πολλά γιατί ξέρω κάποια παιδιά που θα περάσουν τις γιορτές μακριά από τους γονείς τους και συγκινούμαι.
– Προχθές ήρθε με το ταχυδρομείο ένα πακετάκι από το bookcrossing. Παίρνω μέρος σε ένα σχέδιο ανταλλαγής Χριστουγεννιάτικων καρτών. Αλλά τα πακετάκι ήταν μια έκπληξη. Ήρθε από την Αγγλία από την κυρία Έλινορ, την οποία δε γνωρίζω, και είχε μέσα σοκολατάκια, καρτούλα, και βιβλιαράκι με ποιήματα. Αυτά τα δωράκια που δεν περιμένεις είναι τα καλύτερα. Το ξέρω ότι τώρα που έχουμε τα ιμέιλ, τα φέισμπουκ, τα msn, και τα τζισποτ ε..συγγνώμη τζιμέιλ ήθελα να πω, δε χρειάζεται να στέλνουμε καρτούλες. Αλλά συγκρίνεται η χαρά;
– Αυτά τα λίγα έτσι χωρίς ειρμό. Τα βιβλία που διάβασα και ίσως σας αφηγηθώ κάποια άλλη φορά είναι τα:
– Ουμπέρτο Έκο – Αναμνήσεις επί χάρτου
– The Anchor Book οf New American Short Stories (editor Ben Marcus)
– Paul Arden – God explained in a Taxi Ride (σας είπα έχω ένα κόλλημα με τη θρησκεία τώρα τελευταία)
– Ελένη Γκίκα – Το κοριτσάκι που πίστευε στα θαύματα.
Στη φωτογραφία το μαγαζί της Χριστίνας με φανταστικά κοσμήματα που έχουν χιούμορ και φαντασία. Τιτίνα καλή επιτυχία!
ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ 
Ευχαριστώ πολύ-πολύ. Μακάρι να βρεθεί στη Λάρισα βιβλιοπωλείο που θα ενδιαφερθεί να κάνει μια παρουσίαση. 🙂
LikeLike
Τώρα ρε Αννα,σου πετάει το μπαλάκι,
τι στο καλό, κανένα κονέ δεν έχουμε;
Μόνο να το μάθουμε εγκαίρως για να οργανωθεί το πάρτυ.
LikeLike
Στην αρχη το περασα για αστειο οταν ειπες οτι θα με κανεις δισημο μεσω του blog.Τελικα μαλλον το εννουσες και οσο σκεφτομαι και την απειλη σου με πιανει πονοκεφαλος
octopus
LikeLike
Αννούλα μου καλή, με συγκινείς με την αναφορά σου (άσε που έχετε και το ίδιο όνομα με την μικρή ηρωίδα, αυτό πού το πας?) Η αλήθεια είναι ότι υπήρξε ένα παραμύθι σαν γαζούλα που μου ήρθε σχεδόν από το πουθενά, για να μου αποδείξει την ιαματική δύναμη που έχει το παράλληλο σύμπαν της τέχνης. Γράψε μου διεύθυνση στο μέιλ να σου το στείλω με την αγάπη μου και ευχές πολλές, Άννα, σ’ ευχαριστώ, να είσαι καλά ναι?
LikeLike
Καλησπέρα σε όλους, γυρίσαμε πιο νωρίς σήμερα λόγω σφοδρών χιονοπτώσεων στην Καρδίτσα.
Λοιπόν Αθήναιε, ξεκινάω τα κονέ που λέει και η Τέτη σήμερα και θα σε ενημερώσω.
Χταποδάκι (ψητό στα κάρβουνα;) είπαμε θα σε κάνω φίρμα!
Άλεφ, όταν είδα το όνομα της μικρής στο βιβλίο, ανατρίχιασα… Ευτυχώς έχει καλό τέλος.
LikeLike
Πρώτη φορά εδώ… Να σχολιάσω μονάχα ήθελα το τρυφερό του πράγματος όταν λαμβάνει κανείς ένα μικρό δέμα. Ό,τι και να περιέχει, και μόνο η τελετουργία του να ανοίξεις το πακέτο ή τον φάκελο, να κοιτάξεις μέσα και να βγάλεις κάτι, είναι αρκετό για να ανέβει η αδρεναλίνη. Και είναι εκτιμητέο φυσικά, το ότι κάποιος σου έφτιαξε αυτή την έκπληξη. Όμορφο…
Χρόνια Πολλά.
LikeLike
Καλώς ήρθες Ντέμον, Χρόνια Πολλά και σε σένα!
LikeLike
Couldn’t imagine how would a better writer of skill would write.
LikeLike
την καλησπερα μου…καλα τι κρυο εχει εδω τα επαιξα πολυ μολις ηρθα την τεταρτη το πρωι…τα λεμε συντομα…τωρα συνερχομαι απο το ταξιδι και προγραμματιζω την δουλεια…besitos..
LikeLike
Κρύο, κρύο πολύ! Έχεις ακόμη τζετ λαγκ;
LikeLike