Logicomix: Απόστολος Δοξιάδης- Χρίστος Παπαδημητρίου- Αλέκος Παπαδάτος -Annie Di Donna
Τι ζητάει μια άσχετη με τα Μαθηματικά να διαβάζει το Logicomix και να το ευχαριστιέται κιόλας; Επιτρέπεται αυτό το πράγμα; Ή πρέπει να εισαι μαθηματικός για να το διαβάσεις ή έστω φιλόσοφος ή έστω άθεος; Τίποτε απο τα παραπάνω αφού πιστεύω ότι το βιβλίο γράφτηκε/σχεδιάστηκε για μας τους απλούς ανθρώπους και άλλωστε όπως λεει και ο ήρωας του βιβλιου για να ειναι μεγαλοφυές κάτι πρέπει να είναι απλό και να μπορεί να γίνει κατανοητό ακόμη και απο ένα μικρό παιδί.
Το Λότζικομιξ είναι μια ζωγραφική μυθιστορηματική βιογραφία, αν μου επιτρέπεται ο όρος (δεν ξέρω πως έχει αποδοθεί στα ελληνικά ο όρος graphic novel). Είναι ένα τέτοιο τέλοσπάντων. Παρουσιάζει τη ζωή του Μπέρτραντ Ράσελ. Ποιος είναι ο Ράσελ; Είναι ένας διάσημος μαθηματικός, φιλόσοφος, που έγραψε το Princhipia Matematica (μαζί με τον Alfred Whitehead) και έχει επηρεάσει με τη σκέψη του πολλούς άλλους τομείς όπως η γλωσσολογία, η θεωρία των συνόλων, η λογική.
Το βιβλίο όμως δεν ειναι μια στεγνή αφήγηση της ιστορίας των ανακαλύψεων του. Αντίθετα προσπαθεί να δει πίσω απο το μαθηματικό και να αποκαλύψει την προσπάθεια του να ισορροπήσει την προσωπική και την επαγγελματική του ζωή. Ο μαθηματικός χάνεται στις έρευνες του και στις μελέτες του, ξεχνάει τους ανθρώπους γύρω του και ειδικά αυτούς που τον αγαπάνε πιο πολύ προσπαθώντας να βρει απαντήσεις στα ερωτήματα του, ερωτήματα που μπορεί να τον οδηγούν και στην τρέλλα. Αυτό το θέμα της τρέλλας σε αντιδιαστολή με τη λογική, τη λογική όπως την εννοούμε εμείς οι κοινοί θνητοί και τη λογική ως επιστήμη, είναι ένα δίπολο που απασχολεί πολύ το βιβλίο. Η ανάγκη για απόλυτη βεβαιότητα, ακόμη και για πράγματα που θεωρούνται δεδομένα, όπως το 1+1= 2, η συνεχής αναζήτηση της βεβαιότητας που ξεγλιστράει συνεχώς, τα παράδοξα της λογικής είναι νομίζω τα θέματα του βιβλίου.
Αλλά κυρίως είναι μια αισθητική απόλαυση το Λότζικομιξ, πέρα από τις φιλοσοφικές αναζητήσεις και τις μαθηματικές σκέψεις που σε βάζουν σε περίπλοκους λαβύρινθους, είναι μια όαση ωραίων εικόνων, όπου ακόμη και η Αθήνα, με τη βρωμιά και την αταξία της φαντάζει όμορφη, αποκαλύπτει οπτικές γωνίες που όλοι προσπερνάμε στην καθημερινή μας ζωή.
Ίσως να έχετε κι εσείς στο μυαλό σας το στερεότυπο «μαθηματικά = στεγνή επιστήμη», ίσως κι εσείς στην πρώτη λυκείου να ανακαλύψατε ότι τα μαθηματικά του σχολείου είχαν προχωρήσει τόσο πολύ που ακόμη κι αν μιλούσαν Κινέζικα θα καταλαβαίνατε περισσότερο. Αλλά δεν είναι έτσι…. Αν μετανιώνω για κάτι είναι που δε διάβασα περισσότερο μαθηματικά, οπότε τώρα προσπαθώ να το ξεπεράσω διαβάζοντας μαθηματική λογοτεχνία. Αυτό το βιβλίο είναι για μας, τους αρχάριους, τους καλλιτεχνίζοντες, τους ανθρώπους που δεν μπορούν να καταπιούν ξερά τα μαθηματικά που τα θέλουν σε ένα περιτύλιγμα λογοτεχνικό και ο Μπερτραν Ράσελ φαίνεται ο τέλειος ήρωας γιατι ασχολήθηκε με πολλά, ήταν και φιλόσοφος, ήταν και πασιφιστής ήταν και ερωτιάρης!
UPDATE 04/04/09: ΣΤΟ YouTube ένα βίντεο για το πως φτιάχτηκε το μυθιστόρημα κόμικ. Πολύ εντυπωσιακό!!!
ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ 
τι ζητάει μια άσχετη με τα Μαθηματικά….έχει εηρεάσει με τη σκέψη του πολλούς άλλους τομείς όπως η γλωσσολογία
Μόνη σας λέτε ότι δεν είστε και τόσο άσχετη 😉 Η αλήθεια είναι ότι πολλοί από εμάς χάσαμε τα μαθηματικά συνήθως λόγω λανθασμένης μεθόδου διδασκαλίας και για τον απλούστατο λόγο ότι η γλώσσα, που τα κωδικοποιεί είναι ειδική και δεν είναι η καθημερινή ( κλασσικό παράδειγμα: ιστορία, θρησκευτικά κλπ μπορούσε κανείς να ξεγελάσει τους καθηγητές παπαγαλίζοντας, μαθηματικά και φυσικές επιστήμες, που χρησιμοποιούσαν μαθηματική γλώσσα, μάλλον όχι)
Ομοίως προσπαθώ να το ξεπεράσω με ανάλογα αναγνώσματα, αλλά σκέφτομαι μήπως ρισκάρω και λίγο περισσότερο.
Καλησπέρα
LikeLike
Αν και δεν διαβάζω βιβλία που ανήκουν στην κατηγορία “μαθηματική λογοτεχνία”, αυτό το graphic novel, που ασχολείται με μαθηματικά και φιλοσοφία είναι μια πολύ, πολύ προσεγμένη δουλειά, τόσο στο κείμενο, όσο και στο σχέδιο. Σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι ήδη κυκλοφορεί στο εξωτερικό, απ’ τις εκδόσεις Bloomsbury και η προετοιμασία του πήρε πάνω από μια πενταετία. Συμφωνώ απόλυτα με την αισθητική απόλαυση.
LikeLike
Με τα μαθηματικά εντελώς άσχετη, πιστέψτε με!
Πραγματικά πολύ προσεγμένη δουλειά, μερικές ζωγραφιές είναι πανέμορφες, αυτές που δείχνουν τους λοφους γύρω από την Ακρόπολη, ας πουμε…
LikeLike
Χωρίς να είμαι εντελώς σίγουρος ότι θα το επιχειρήσω και δεν θα παραμείνω μακριά από οτιδήποτε θυμίζει μαθηματικά, η ανάρτηση σου πετυχαίνει πολύ χαλαρά δύο πράγματα. Το ένα αφορά τους πλέον εχθρικούς με τα μαθηματικά, που το λιγότερο τους βάζει ιδέες, κάνοντας τα στερεότυπα μας να τρίζουν.
Το δεύτερο δεν μπορώ να το αποδείξω σε καμμία περίπτωση, γιατί είναι αίσθηση που αφορά και άλλες από τις τελευταίες αναρτήσεις.
Η annabooklover, μάλλον έχει εισέλθει σε ρυθμούς ουσιαστικών διευρύνσεων,της οπτικής της και της σχέσης ζωής με το διάβασμα και ως Αννα αποφεύγει τις τυμπανοκρουσίες για το επιτυχές του εγχειρήματος, δίνοντας έμφαση στα περιτυλίγματα.
Όχι ότι δεν έχουν κι αυτάτη χάρη τους…
LikeLike
εεεεεεπ! που είσαι εσυ; και γιατί έκλεισες τα σχόλια στο μπλογκ σου;
LikeLike
Θα τα ανοίξω την επόμενη εβδομάδα, έκανα καθαρισμό, το ελπίζω,αν όχι θα πάρω άλλα μέτρα, γιατί η κατάσταση στα σχόλια ψιλοξέφυγε.
Ταχυδρόμοοοοος.
LikeLike
όσοι δηλώουν ασχετοι με τα μαθηματικά , φαίνεται πως σε κάποια φάση της ζωής τους προσπαθησαν να “δουν πίσω κα περα απο αυτό το ενδιαφέρον και περίεργο και μάλλον στριφνό μάθημα ” αλλά δεν υπήρχαν οι κατάλληλοι εκπαιδευτικοί να οδηγήσουν τη σκέψη τους εστω και σε ένα μικρό περιπατο. Γι αυτό είναι ενδιαφέρον το μαθηματικό ταξίδι του Δοξιαδη γιατί δίνει την απαντηση σε όσους δεν χώνεψαν τα μαθηματικά .
Δεν μπορούν όλα τα μυαλά να δεχτούν τις ιδαίτερότητες και τα παιχνίδια των αριθμών αν δεν υπαρχει κάποιος αντίκυπος τους στον πραγματικό κόσμο και ίσως και στην …ψυχή. (ψιλά γράμματα για τους μαθηματικούς που εχουμε γνωρισει )
🙂
LikeLike
Θαυμάσιο βιβλίο. Το διάβασα μονορούφι και ένιωσα τα ερωτηματικά νε ξεπηδάνε μανικά μες στο νου μου. Από τα κείμενα που προσφέρουν απόλαυση (χιούμορ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!!), ενώ ταυτοχρόνως αποτελούν έναυσμα να ψάξεις μέσα σου, αλλά και στο βιβλιοπωλείο τη γειτονιάς σου. Η φιλοσοφία, η σκέψη, το ερώτημα και η απόπειρα να το ανιχνεύσεις είναι ανθρώπινες ιδιότητες.
LikeLike
Τα κενά είναι το θέμα στα Μαθηματικά. Αν μαζευτούν πολλά, γίνονται βουνό και σε αποθαρρύνουν. Εκεί χάνεται το παιχνίδι.
Γιατί δεν ξεκινάτε από την αρχή, όλοι εσείς οι μαθηματικοφοβικοί; Μπορείτε να πάρετε τα βιβλία του Γυμνασίου και να τα διαβάσετε με το πάσο σας, χωρίς να προχωράτε στο επόμενο κεφάλαιο μέχρι να κατανοήσετε καλά το προηγούμενο. Μετά (πολύ μετά) στα βιβλία του Λυκείου κ.ο.κ. Κάντε το για την εμπειρία και μόνο: να διαβάζεις Μαθηματικά χωρίς άγχος και ενοχές… μαθητικό απωθημένο και όνειρο δεν είναι;
Δεν είναι η Ιθάκη που μετράει αλλά ο δρόμος για την Ιθάκη, ακόμα και το μεγαλύτερο ταξίδι του κόσμου αρχίζει με ένα βήμα και άλλες τέτοιες κοινοτοπίες.
LikeLike
@Elias
Γίνεται μόνοι μας ή χρειαζόμαστε φροντιστήριο;
Από του Γυμνασίου; Όχι του Δημοτικού;
LikeLike
Άμα χρειαστείς φροντιστήριο, στείλε ένα e-mail: μεταδοτικότητα, εμπειρία, φιλικό περιβάλλον, εξατομικευμένη διδασκαλία, λογικές τιμές. Από την προπαίδεια ως τις διαφορικές εξισώσεις.
LikeLike
Εδώ που βρίσκομαι μάλλον πιο εύκολο θα είναι να περιμένω την αγγλική έκδοση του βιβλίου. Πάντως απ’ ότι βλέπω ξεκίνησε ζωηρός διάλογος για το βιβλίο κι αυτό είναι ενθαρρυντικό. Μέρα καλή
LikeLike
Tου Δοξιάδη έχω διαβάσει μόνο το,” Θείο Πέτρο”. Όσο το διάβαζα είχα συνεχώς το αίσθημα ότι κάτι μου έλειπε, μια αίσθηση ίσως που θα μου επέτρεπε να το απολαύσω. Ισως είναι γιατί η γενιά μου, κατά κανόνα δεν έμαθε μαθηματικά. Εκτός σπανίων εξαιρέσεων οι καθηγητές μας των μαθηματικών έκαναν το μάθημα με τέτοιο τρόπο που σε απωθούσε, λες και ήταν φτιαγμένοι για να επαληθεύουν το λατινικό ρητό “purus mathematicus purus assinus”. Για αυτό και ζηλεύω τα νέα παιδιά σήμερα που με κινήσεις σαν αυτή του ” Θαλής και φίλοι” έχουν τη δυνατότητα να έρθουν κοντά και να αγαπήσουν την ποίηση που κρύβουν για τους μυημένους τα μαθηματικά.
LikeLike
Κατά σύμπτωση το διαβάζω τώρα και μ’ έχει καταγοητεύσει, και από άποψη αισθητικής και από άποψη περιεχομένου. Δε νομίζω ότι χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις μαθηματικών… Τα καντρικά ζητήματα που θέτει είναι περισσότερο φιλοσοφικά: στο μάθημα της φιλοσοφίας (Β΄Λυκείου)συζητάμε κατά σύμπτωση θέματα που θέτει το βιβλίο, όπως η ανάγκη για ακριβή και σαφή συμβολισμό στα μαθηματικά, η γένεση της¨Λογικής, η σχέση γλώσσας και πραγματικότητας κλπ. Μάλιστα, την τελευταία φορά διάβασα απόσπάσματα στους μαθητές!
Χριστίνα Παπαγγελή
LikeLike
Έριξα μια ματιά στο βιβλίο, κι όταν ξεμπλέξω με τον Μόνο του Ιονέσκο (ουφ!) θα τα φτιάξω μαζί του.
Με την πρώτη λοιπόν ματιά έχω να πω μόνο… Ουάου!
LikeLike
Δυστυχώς η επιστημονική γνώση υποκαταστάθηκε από τη γνώση της επιστημονικής ορολογίας. Αυτή την αντίφαση έρχονται να λύσουν και να “εκμεταλλευτούν” τέτοια βιβλία (Ο Δοξιάδης, όπως και ο Μιχαηλίδης αποδεικνύονται πολύ καλοί σ’ αυτό).
Κατά τα άλλα οι μαθηματικοί θα συνεχίσουν να διδάσκουν “συναρτήσεις” χωρίς, ίσως, να αναρωτηθούν ποιων παραγόντων “συνάρτηση” είναι η εξέλιξη τους. Κάποιοι άλλοι, ίσως, θα συνεχίσουν να θεωρούν ότι δεν έχουν “κλίση” στα μαθηματικά και για αυτό δεν τα καταλαβαίνουν.
Και η γνώση θα κατακερματίζεται με “επιστημονικές” ορολογίες από το ιερατείο της κυρίαρχης ιδεολογίας στα σπουδαστήρια και στα εργαστήρια των Πανεπιστημίων.
LikeLike
εξαιρετικό βιβλίο.Είναι αλήθεια,πως πρέπει να δεις τα μαθηματικά με πολλή αγάπη για να σου αποκαλύψουν τη μαγεία τους.Και έχουν αρκετή!Όπως είναι απαραίτητο να έχεις και έναν ικανό εκπαιδευτικό που να τα αγαπάει για να σε μυήσει σε αυτά.Προσωπικά τα λατρεύω!
Τυχαία ανακάλυψα το μπλόγκ σου ψάχνοντας για αυτό το βιβλίο.Θα περνάω συχνά!
🙂
LikeLike
Xarhka pou eida toso kosmo na bgainei kai na fwnazei “epitelous ena biblio san to logicomix” pou fernei pio konta uemata pou mas fobizoun…..
1 sxolio kai mia protash:
Mh lete oti fobaste ta ma8hmatika dioti ka8e stigmh sth zwh sas kanete estw kai enan mikro kai aplo ypologismo. Mporeite na diabasete kai to Notes on Logic tou Wittgenstein xwris na 3erete ma8hmatika, kai na mh katalabete polla, alla to ta3idi einai anektimhto…..
“o fobos tou ta3idiou prepei na einai h dynamh na anakalypseis ti krybei to ta3idi”
Protash: An pali sas fobhzoun ayta ta tromaxtika mauhmatika kai 8elete kati aplo alla na meinete sta plaisia tou bibliou dokimaste na diabasete to “History of Western Philosophy”. Me aformh ayto to biblio do8hke to Nobel Logotexneias ston Bertrand Russell. H megalofyia toy Berti den xreiazetai na anakayf8ei mono apo tis syneisfores toy sth logikh.
kalo ta3idi.
LikeLike
Θα το παρω το βιβλιο, εχω διαβασει και το Turing μαθηματα αγαπης του Χρίστου Παπαδημητρίου ειναι φοβερο βιβλιο προτεινεται ανεπιφυλαχτα! Εχω τρελλα με το να ψαχνω πληροφοριες σχετικα με τον θεϊκό αριθμό ή χρυση τομη ή αριθμό του Φειδία. Πιστευω οτι σιγουρα ανακαλυπτει καποιος την ομορφια των μαθηματικων ψαχνοντας για αυτο!
LikeLike
Logicomix.
To “making of” tou Logicomix. Apostolos Doxiadis, Christos Papadimitriou, Alecos Papadatos, Annie Di Donna.
LikeLike
Με πρόλαβες, το βρήκα κι εγώ προχθες το βιντεάκι αλλά δεν πρόλαβα να αναρτήσω το σύνδεσμο.
Είναι εντυπωσιακό πάντως, το είδα και σε μια παρουσίαση του βιβλίου εδώ στη Λάρισα. Δεν μπορούσα να φανταστώ πόση δουλειά είχε, ακόμη και το σενάριο μου φαίνεται άθλος, να προσπαθείς να δώσεις στο σχεδιαστή να καταλάβει αυτός που έχεις εσύ σαν εικόνα στο μυαλό σου.
LikeLike