ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ – Το κινέζικο δωμάτιο

Διάλεξα αυτό το βιβλίο από την τεράστια στοίβα των αδιάβαστων, γιατί είχε ως προμετωπίδα το γνωστό σλόγκαν “on the internet nobody knows if you’re a dog”. Το διάλεξα γιατί τους τελευταίους μήνες του 2008 έχω αφιερώσει πολύ χρόνο στο ίντερνετ, στο facebook, στο msn, στα μπλογκ, έχω λογαριασμούς και στο σκάιπ, και στο τζιμέιλ, και στο μσν, έχω καμιά τουλάχιστον τρία ιμέιλ και ξέρω τους κωδικούς απ΄έξω, είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος δηλαδή, και ήθελα να διαβάσω ένα βιβλίο μήπως μου εξηγήσει γιατί γίνονται όλα αυτά. Το βιβλίο δεν ήταν αυτό που έψαχνα και δε μου έδωσε απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις αλλά σε άλλες που δεν ήξερα ότι είχα.

Είναι ένα βιβλίο που με αφορμή την ιστορία ενός αρκετά αντικοινωνικού νεαρού, ενός πληροφορικάριου, με ελάχιστους φίλους και πολλούς εικονικούς γνωστούς, λάτρη των παιχνιδιών ρόλων και των τσοντοσάιτ, μας μυεί στον κόσμο των γνωσιακών επιστημών (cognitive sciences). Η υπόθεση και οι ήρωες που φτιάχνει η συγγραφέας είναι μόνο το πρόσχημα, είναι η αφορμή για να μιλήσει γι αυτές τις πολύ ενδιαφέρουσες επιστήμες και την αναζήτηση τους στα βάθη του ανθρώπινου εγκέφαλου. Οι προσπάθειες για δημιουργία σκεπτόμενων ρομπότ, οι διαφορετικές θεωρίες αρχιτεκτονικής κατασκευής υπολογιστικών μηχανημάτων, η φιλοσοφία πίσω από αυτές, οντολογία, επιστημολογία και πληροφορική, όλα μπερδέυονται στην ιστορία μας και μας κάνουν ένα ωραίο μάθημα. Αυτό ίσως είναι και το μειονέκτημα αυτού του βιβλίου, είναι τόσος ο όγκος πληροφοριών που αδυνατείς να τον εμπεδώσεις…Οι διάλογοι του ήρωα με τη δικυτακή του φίλη, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού δεν είναι τυχαίοι διάλογοι ανθρώπων που γνωρίστηκαν σε τσατ ρουμ. Είναι υλικό για διάλεξη με θέμα τη γνώση,τις νοητικές δομές, τη μνήμη κι ένα σωρό άλλα.

Η υποτυπώδης πλοκή έχει ένα πολύ ενδιαφέρον γύρισμα στο τέλος, το οποίο δεν αποκαλύπτω γιατί θα γκρινιάζει ο φίλος μου ο Στοχαστής! Είναι καλό το εύρημα πάντως, έπρεπε να το είχα καταλάβει, αλλά παρασύρθηκα κι εγώ όπως ο ήρωας και δεν είδα τα σημάδια. Πράγμα που μας λέει ότι ακόμη και οι πιο έμπειροι μπορεί να την πατήσουν στο ίντερνετ, γιατί σχεδόν τίποτε δεν είναι αυτό που νομίζεις αρχικά…

Το βιβλίο είναι ενδιαφέρον αν το διαβάσεις ως εγχειρίδιο των γνωσιολογικών επιστημών, μια εισαγωγή. Δεν είναι ακριβώς μυθιστόρημα. Αλλά πάλι σκέφτομαι ότι οι άνθρωποι που θέλουν να διαβασουν μια τέτοια εισαγωγή κατά πάσα πιθανότητα δε θα διαλέξουν ένα λογοτεχνικό κείμενο, αλλά ένα καθαρά θεωρητικό,ίσως ένα από τα βιβλία που προτείνει η συγγραφέας στη βιβλιογραφία της.