Όσο περνάνε τα χρόνια διαπιστώνω ότι η γοητεία που μου ασκούν τα βιβλία που διαδραματίζονται στην Ινδία, επιμένει. Σχεδόν κάθε χρόνο θα βρω κάποιο που να μου τραβήξει την προσοχή και να με συναρπάσει. Ο Λευκός Τίγρης είναι ένα τέτοιο. Παρόλο που δεν είναι ιδιαίτερα καινούριο και το απέφευγα για κάποιο λόγο, τελικά μου άρεσε πολύ. Είναι η ιστορία ενός ευρηματικού επιχειρηματία στην Ινδία, που μας διηγείται τη ζωή του, μια ζωή που απ το τίποτε έφτασε στην κορυφή και η οποία κρύβει βέβαια ένα μυστικό. Αλλά το πιο ενδιαφέρον είναι ο τρόπος που γράφει/μιλάει ο αφηγητής και αυτά που λέει όταν δε μιλάει για τον εαυτό του. Είναι μια αποτύπωση της τωρινής Ινδίας, της Ινδίας των λαμπρών παιδιών με τα τεχνολογικά επιτεύγματα, της Ινδίας όπου μερικοί ζούνε μέσα στη χλιδή και την ευμάρεια και δίπλα τους άλλοι ζουν μέσα στην απόγνωση και την παρακμή. Είναι η χρωματιστή Ινδία με τα χιλιάδες ετερόκλητα αντικείμενα, της διαφθοράς των πολιτικών και της παρωδίας δημοκρατικού πολιτεύματος, της ένδειας, των υπηρετών, των εμπορικών κέντρων σε Αμερικάνικο στυλ, των αυτοκινήτων με ερκοντίσιον, των αυτοκινήτων χωρίς, των οδηγών ρίκσο, των ιερόδουλων από τις Ανατολικές χώρες, των μελαχρινών γυναικών που βάφουν τα μαλλιά τους ξανθά….
Η Ινδία είναι μια τόσο τεράστια χώρα με τόσες πολλές διαφορές από άκρη σε άκρη με τόσους πολλούς θεούς (γύρω στα 3.500.000 λέει ο Αραβίντ) που το να πεις ότι ξέρεις κάτι επειδή διάβασες δέκα λογοτεχνικά βιβλία είναι τουλάχιστον αστείο. What a fucking joke που λέει και ο ήρωας.
Το βιβλίο πάντως είναι πολύ καλό, έχει απίστευτο χιούμορ, αυτοσαρκαστικό, διαβρωτικό, ο ήρωας παρόλες τις ατέλειες του συμπαθής. Τελικά δεν ξέρω….Θέλω ή όχι να ταξιδέψω στην Ινδία; Τι θα έβλεπα άραγε αν πήγαινα; Την τουριστική πλευρά; Την «αληθινή» ζωή; Το απίστευτο φολκλόρ; Τον πενταβρώμικο ποταμό; Τους ναούς για τους Θεούς; Τις αγελάδες; Και έχει κανένα νόημα όλο αυτό; Έπειτα είναι και το άλλο που με απασχολεί. Διαβάζοντας το βιβλίο έβρισκα τόσα πολλά κοινά με τη χώρα μου, την πολυαγαπημένη μου πατρίδα, που δεν ήξερα αν διάβαζα σωστά ή αν τα φανταζόμουνα όλα αυτά. Η εμμονή ας πούμε των ανθρώπων να προσπαθούν να παρουσιάζουν τη χώρα τους σαν την πρώτη και μοναδική κοιτίδα πολιτισμού, να θεωρούν ότι όλες οι εφευρέσεις ξεκίνησαν από εκεί, η φημολογούμενη τιμιότητα και φιλότιμο (για το οποίο εμείς οι Έλληνες διεκδικούμε την αποκλειστικότητα) κλπ κλπ. Ειδικά όσον αφορά τη γραφειοκρατία και τη στάση των πολιτικών οι ομοιότητες είναι τρομακτικές.
Προτείνω να το διαβάσετε λοιπόν αυτό το βιβλίο, αν μη τι άλλο γιατί είναι μια πολύ καλογραμμένη ιστορία. Είμαι σίγουρη όμως ότι θα βρείτε κι άλλα πολλά!
Μία ακόμη άποψη (διαφορετική από τη δική μου για το ίδιο βιβλίο)
(το βιβλίο και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Modern Times, οι εικόνες από το βιβλίο 100% INDIA, Chronicle books)
ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ 
Γειά σου Άννα! Βρίσκομαι στο Νέο Δελχί αυτή την στιγμή! Πολύ ωραίο το σχόλιο σου για το βιβλίο και ειδικά η τελευταία μεγάλη παράγραφος αποδίδει καλά την πραγματικότητα της Ινδίας. Εγώ το βιβλιο δεν το έχω διαβάσει ακόμα αλλά το έχει διαβάσει ο Βιμ και του άρεσε πολύ.
Να περνάς καλά..Θα τα ξαναπούμε.
LikeLike
Πω, πω Βίκυ! Αισθάνομαι μεγάλη τιμή που με διαβάζεις απ΄το Νέο Δελχί! Τι κάνεις εκεί βρε θηρίο;;;;; Ελπίζω να τα πούμε εκτενέστερα…
LikeLike
Αννούλα μου ζω μεγάλες στιγμές! Βρίσκομαι σε έναν ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ! Η απόλυτη φτώχια συνυπάρχει με τα υπερπολυτελή αυτοκίνητα και ξενοδοχεία..τα παιδάκια περπατούν ξυπόλυτα και βρώμικα..οι άνθρωποι κοιμούνται στα πεζοδρόμια δίπλα στους πάγκους τους όπου πωλούν κάτι σαν ψωμί τηγανητό και λατρεύουν τον Lord Krisna! Ο Βιμ μου ειπε να σου πω ότι ο”the Whíte Tiger gave us a lift tonight ” σε ένα εστιατόριο να για να παμε να φάμε. Αύριο πετάμε για Νεπάλ..θα σου στείλω φωτογραφίες και εύχομαι κι εγώ να τα πούμε εκτενέστερα! Θα μείνουμε ενα μήνα εκεί..θα σου στείλω μπόλικες ανταποκρίσεις!!!
Υ.Γ. Για δουλειά του Βιμ είμαστε εδώ…
LikeLike
Εμένα να πω την αλήθεια δε μου άρεσε. Βρήκα ομοιότητες στον τρόπο γραφής με άλλα βιβλία (Everything is Illuminated και Catcher in the Rye) και είχα στο μυαλό μου πως θα μάθαινα κάτι περισσότερο για την Ινδία πέρα από πράγματα που έχω δει στα πρώτα 10 λεπτά ενός ντοκιμαντέρ για παράδειγμα. Δεν ξέρω…
LikeLike
Χμμμμμ…Ανοίγεις μεγάλη συζήτηση Ζλατκο. Κατ’αρχήν τα δύο βιβλία που αναφέρεις τα θεωρώ τόσο διαφορετικά – το πρώτο με άφησε αδιάφορη, το δεύτερο το έχω λατρέψει – και επίσης διαφορετικά από το τρίτο που συζητάμε εδώ. Αλλά η ανάγνωση είναι πολύ προσωπική υπόθεση και είναι τελικά η ανάγνωση του καθενός.
Όμως βάζεις ακόμη ένα θέμα το αν μάθαμε κάτι περισσότερο για την Ινδία από αυτό το βιβλίο. Πάλι εδώ έρχεται το προσωπικό, τί έχει διαβάσει καθένας πριν πιάσει αυτό το βιβλίο και τί περιμένει.
Νομίζω όμως ότι η αξία αυτού του βιβλίου είναι η αμέσοτητα με την οποία μιλάει και η φυσικότητα με την οποία λέει την ιστορία του. I am always a sucker for a good story και αυτή μου φάνηκε μια τέτοια, ένα βιβλίο που διαβάζεται σε μια καθησιά!
LikeLike
Οταν το διάβασα μου άρεσε χωρίς να ξετρελαθώ, στη συνέχεια έτυχε κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες να το ξαναδιαβάσω αφού έχει το πλεονέκτημα της ανάγνωσης σφηνάκι.
Στη δεύτερη ανάγνωση το εκτίμησα περισσότερο ίσως γιατί σκέφτηκα ότι πέρα από τον τρόπο γραφής που μου άρεσε πολύ από την αρχή η τέχνη του αυτονόητου (εάν και εφόσον έχεις αποκτήσει επαρκή πληροφόρηση για τη συγκεκριμένη χώρα) σε συνδυασμό με γοητευτικές αφηγήσεις κάθε άλλο παρά εύκολη δουλειά είναι.
LikeLike
Θα συμφωνήσω ως προς το ύφος της γραφής του Aravid Adiga – όταν διάβασα το βιβλίο εντυπωσιάστηκα από την τόσο απλή γλώσσα και την αβίαστη ροή της αφήγησης όπως επίσης και από τον πεσσιμισμό του.
(βλ. http://bookworm-sue.blogspot.com/2009/03/aravind-adiga-2008-booker-2008-aravind.html). Αντίθετα, με συγκίνησε ο τρόπος που ο αρχιτέκτονας Αλ. Τομπάζης περιέγραψε την Ινδία σε πρόσφατη συνέντευσή του στα ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4532376)
LikeLike
Καλημέρα και καλή σέζόν!
Συμφωνώ μαζί σου annabooklover. Τον Λευκό Τίγρη τον διάβασα στην ελληνική του έκδοση και το απόλαυσα, όπως έχω γράψει στο blog. Μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να ταξιδέψω στην Ινδία. Ποιός ξέρει, ελπίζω μελλοντικά…
LikeLike