Ένα βιντεάκι για ένα Ισπανικό βιβλίο που διάβασα στα αγγλικά (έχει βγει και στα ελληνικά όμως από τις εκδόσεις Ψυχογιός). Τώρα που έγραψα το βίντεο κοιτάζω λίγο τι άλλο έχει γραφτεί για το βιβλίο και οι περισσότερες κριτικές είναι αποθεωτικές. Σασπένς, λέει, γρήγορη πλοκή, λυρικό, η Βαρκελώνη στο φόντο και άλλα τέτοια. Δείτε το βίντεο, διαβάστε το βιβλίο και να το συζητήσουμε βρε παιδιά, αλλά επιμένω στην άποψη μου ότι είναι μυθιστόρημα γαριδάκι.
Στην ιστοσελίδα των εκδόσεων μπορείτε να βρείτε όλα τα κείμενα με κριτικές για το βιβλίο.
ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ 
(ωραίο βίντεο)
:-))
LikeLike
δεν μπορείς να πεις, σε ακούω!
LikeLike
ναι ναι!
θα ανοιγα παντως και το φως στο μεσα δωματιο , για εφφε.
LikeLike
αγορασα κι εγω το πρωτο σε ενα ταξιδι (στη Βαρκελωνη!).
στην αρχη ενθουσιαστηκα και μετα απογοητευτηκα
δεν θα του δωσω δευτερη ευκαιρια
LikeLike
Καλημέρα
Δεν ξέρω τι εννοείς λέγοντας “μυθιστόρημα γαριδάκι”- μάλλον κάτι υποτιμητικό-, αλλά εγώ το βιβλίο το απόλαυσα μέχρι και την τελευταία του σελίδα…
Η δε περιγραφή της Βαρκελώνης, μέσα από την ιστορία, είναι καλύτερη και από ταξιδιωτικό οδηγό…
LikeLike
Γεια χαρά! Εγώ πάλι έχω μια προκατάληψη! Πιστεύω ότι κανένα βιβλίο που περιέχει στον τίτλο του τη λέξη “άγγελος” δεν μπορεί να είναι πάνω από μέτριο! Οκ,κοροϊδέψτε ελεύθερα,αλλά πραγματικά δεν ξέρω κανένα καλό!
Annabooklover,σε αντίθεση με τον Αντώνη,κατανοώ απολύτως τι εννοείς λέγοντας “μυθιστόρημα γαριδάκι” και προσθέτω ότι η πλειονότητα της μαζικής παραγωγής μυθιστορημάτων μπορεί να χωριστεί στις κατηγορίες “γαριδάκι” και “ζαχαρωτό”.
Και μία μικρή ένσταση,Αντώνη,παρ’όλο που δεν έχω διαβάσει το βιβλίο…Η απόλαυση που σου προσέφερε δεν πιστοποιεί την αξία του.Μήπως τα γαριδάκια δεν τα απολαμβάνουμε; Δεν ξέρω εσείς,εγώ πάντως τρελαινόμουν για τα δρακουλίνια!!! (τι κρίμα που δεν κυκλοφορούν πια…)
LikeLike
Έλα ρε συ; Σταμάτησαν τα Δρακουλίνια; από πότε;
Χωρίς πλάκα τώρα: κατ’αρχήν τον όρο μυθιστόρημα γαριδάκι δεν τον εφήυρα εγώ αλλά η Μαριάννα Τζιαντζή στην Καθημερινή (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_01/11/2009_335527 ) και αναφέρεται σε μυθιστορήματα που μπορεί να προσφέρουν απόλαυση αλλά δε μας αφήνουν κάτι για μετά. Συμφωνώ πάρα πολύ με το άρθρο της κριτικού και νομίζω ότι όσα λέει ταιριάζουν ταμάμ σε αυτό το μυθιστόρημα. Και δεν είμαι και πολύ ελιτίστρια, μη νομίζετε, Αντώνη κι εγώ απολαμβάνω αρκετά τέτοια μυθιστορήματα!
LikeLike
Λες να κυκλοφορούν ακόμη;;; Θα κλάψω απ’τη συγκίνηση,σοβαρά! Εγώ πάντως έχω χρόοοονια να τα δω σε περίπτερο ή σουπερμαρκετ! Ήταν τόσο νόστιμα και τόσο ανθυγιεινά! (σε αντίθεση με τα μυθιστορήματα-γαριδάκια,που συχνά ούτε νόστιμα είναι ΟΥΤΕ ΚΑΝ ανθυγιεινά!)
Δεν νομίζω να μπορεί κανείς να διαφωνήσει με αυτό το άρθρο,λέει πράγματα απλά και κατά τη γνώμη μου ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ! Μου θύμισε και τον Ναυτίλο,αυτός ως λάτρης του κρασιού χρησιμοποιεί επίσης τη λέξη “επίγευση” σε αναγνωστικά συμφραζόμενα…
LikeLike
Δε σχολίασα νωρίτερα αυτό με τον άγγελο στον τίτλο! Μ αρέσουν πολύ κάτι τέτοιες “παραξενιές”…
LikeLike
Ε,αφού σου αρέσουν,άκου και άλλες!
ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ…
1.να διαβάσω ένα δερματόδετο μυθιστόρημα(αν είναι και χρυσοποίκιλτο,βγάζω εξανθήματα!)
2.να αγοράσω βιβλίο με απωθητικό εξώφυλλο(ακόμα κι αν πρόκειται για αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας σε άριστη μετάφραση,φετίχ είναι αυτά,τι να κάνουμε…)
3.να δανείσω κάποιο από τα βιβλία μου πριν το διαβάσω ΕΓΩ(ακόμα κι αν αυτό προβλέπεται να συμβεί μήνες ολόκληρους μετά την αγορά του),
4.να διαβάζω βιβλίο που στον τίτλο του υπάρχει η λέξη “σ’αγαπώ”(με “άγγελο” το διαβάζω,απλώς όντας εκ των προτέρων πεπεισμένος για τη μετριότητά του)
5.Να διαβάσω μυθιστόρημα,διήγημα ή εν πάσει περιπτώσει λογοτέχνημα που άρεσε στις φίλες της μαμάς μου…! (ΤΡΟΜΟΣ!!!)
LikeLike
Το 2 το έχω κι εγώ. Και έχω και το αντίστροφο, ότι μπορεί να αγοράσω κάτι γιατί μου αρέσει το εξώφυλλο.Έχω γράψει αρκετές φορές για τα άθλια εξώφυλλα του Ψυχογιού ας πούμε. Το 4 το κάνω αν με έχουν αναγκάσει.
LikeLike
χεχεεχεεε
ο μονος παντως που σχολιασε το βιντεο ως ‘βιντεο’ παραμενω εγω
αχαχχχααααχα
(απολαμβανω τα σχολια σας!)
LikeLike
α!
οσο για τη φραση ‘μυθιστορημα-γαριδακι’ : ανεπαναληπτη.
LikeLike
Ήμουνα μοναχοπαίδι ήμουνα μοναχογιός κι έχω γίνει γαριδάκι κι έχω γίνει Ψυχογιός.
Μια χαρά τα λές και δεν είσαι κι αφιλότιμη.
Μου άρεσαν και οι προκαταλήψεις στα σχόλια με τους αγγέλους.
Εγώ έχω με τα άβαταρ που η φωτο είναι ένα μάτι σε μεγέθυνση.
LikeLike
Ποιος έβαλε μάτι για άβαταρ και ενόχλησε το φίλο μου, να κάνω μανούρα!
@γαβριήλ: Μα παιδί μου, εδώ μιλάμε για βιβλία κυρίως, τα μέσο είναι αυτό, ένα μέσο.
LikeLike
ναι βρε κουκλα μου! συμφωνω.
αλλα κι εμεις οι αδιαβαστοι κατι πρεπει να τσαμουναμε εδω μεσα 🙂
LikeLike
[ουπσσσσσσσ]
τσαμΠουνάμε ηθελα να πω.
α ρε Δαιμων!
LikeLike
Φυσικά! (I love mistakes)
LikeLike
Είχα την εντύπωση ότι τα γαριδάκια αρέσουν μόνο στα πιτσιρίκια…πάλι λάθος έκανα.
Άννα εγώ χρησιμοποιώ τον τίτλο ,Βιβλίο Παραλίας, για τα βιβλία “γαριδάκι” …αλλά θα χαρακτήριζα το Παιχνίδι του Αγγέλου ως λογοτέχνημα.
-Άννα , θεωρείς ότι το “Παιχνίδι του Αγγέλου” ειναι στην κατηγορία του “Κώδικα Ντα Βίντσι”;(Απ’ ότι βλέπω μόνο εσύ διάβασες το βιβλίο του Θαφόν)…
Παρεμπιπτόντως “Άγγελος” δεν υπάρχει στην μυθοπλασία, ατυχής ο τίτλος, θυμίζει διαφήμιση ελληνικού βιβλίου στο Άλτερ…
LikeLike
Παράκληση στον Αντώνη να μη με μαλώνει…!
Από αύριο μόνο φιλετάκια σοτέ αλά κρέμ,το υπόσχομαι,ο ενήλικας! 😉
LikeLike
Αααα πα-πα-πα….
Περίμενε να περάσει η Σαρακοστή Ετερώνυμε και μετα την πέφτουμε στα φιλετάκια …
LikeLike
Τι λες καλέ,έχεις φάει φιλέτο Μεγάλη Παρασκευή; Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΔΟΝΗ!
LikeLike
…”έχω μια προκατάληψη! Πιστεύω ότι κάθε συνταγή που περιέχει στον τίτλο του τη λέξη “ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΔΟΝΗ” δεν μπορεί να είναι κάτω από αριστούργημα”…
Περιμένω την Μεγάλη Παρασκευή!!!
LikeLike
Πολύ καλή η ερώτηση σου Αντώνη σχετικά με τη σύγκριση Μπράουν και Θαφόν. Μου πέρασε κι εμένα απο το μυαλό. Νομίζω ότι ο Θαφόν είναι καλύτερος αλλά κάπου έχασε το παιχνίδι. Μέχρι ένα σημείο το διάβαζα με ενδιαφέρον και μετά άρχισα να πηδάω σελίδες. Ο Κώδικας πάλι ίσως είναι ο ορισμός του μυθιστορήματος γαριδάκι/παραλίας όπως θες πες το. Και σημειωτέον το διάβασα κι αυτό και όσο διαρκούσε η ανάγνωση του ήμουν πορωμένη, δεν μπορούσα να το αφήσω. Αυτό από μόνο του είναι κατά τη γνώμη μου σημαντικό, η ικανότητα αφήγησης δηλαδή, που δεν αφήνει τον αναγνώστη. Και είναι σε μεγάλο βαθμό Αμερικάνικο χαρακτηριστικό νομίζω. Απ’την άλλη όταν απομακρύνεσαι λίγο από το βιβλίο, τώρα μετά από τόσα χρόνια δε θυμάμαι ούτε μια φράση του. Ενώ στο Παιχνίδι του Αγγέλου θα θυμάμαι ένα δυο πραγματάκια, την περιγραφή της Βαρκελώνης όπως είπες κι εσύ, και το κομμάτια για τη θρησκεία και την ιστορία. Λέει ας πούμε κάπου: “History is biology’s dumping ground” “Η ιστορία είναι η χωματερή της βιολογίας”.
LikeLike
o monos logos pou o Zafon apofasise n teliosi to vivlio tou me auto to tropo itan giati hthele na afisei ston idio ton anagnwsti tin apolausi na eklavi to telws apo ti dikh tou optiki gwnia…to vivlio itan se genikes grames kalo pros to aristourgima.o sygrafeas ine gnisios logotexnisis kai o tropos pou parousiazi tis skines agizi akoma kai ton idio ton Umberto Eco…dn mporo na katalavw kan to logo pou iparxi auto to video…pou ine toulaxiston anaxiopisto kai mi alithes…opios xaraktirizei ena mithistorima autis tis takseos xaridaki kata ti dikh mou apopsi dn mpori na katanoisei tn idio to sugrafea…kai mi ksexnate kai to vasikotero pou dn pisteuo kan na to gnwrizetai o Zafon dn exei teliosi oute to likeio kai grafi kalitera sxedon apo olous tous alous glosomathis sugrafis kai ipokrites pou ta vivlia tous sto telws kataligoun na poulane to poli xilia antitipa…
LikeLike
Χαίρομαι πολύ που μας διαφωτίσατε για τις προθέσεις του ίδιου του συγγραφέα. Να θεωρήσω ότι είστε σε συνεχή επικοινωνία μαζί του;
Ο λόγος που υπάρχει αυτό το βίντεο πάντως, είναι γιατί έτσι!
LikeLike
Μυθιστόρημα σνακ!!!Καταπληκτική φράση χωρίς καμία ουσία…μάλλον θα έλεγα με “bilis”!!!! Προφανώς διάβασες κάποιο άλλο βιβλίο!!!! Πάντως θα συμφωνήσω με αυτά που λες στην αρχή
……«κοιτάζω λίγο τι άλλο έχει γραφτεί για το βιβλίο και οι περισσότερες κριτικές είναι αποθεωτικές»………αλλά δεν θα σταθώ σε αυτές. Όπως εσύ έτσι και οι υπόλοιποι απο εμάς έχουμε γνώμη!
Είναι απο τα ωραιότερα βιβλία που έχω διαβάσει. Δεν είναι μόνο η υπόθεση που αγγίζει οποιονδήποτε αγαπάει τα βιβλία (ένας πατέρας οδηγεί το γιο του σε μια μυστική βιβλιοθήκη όπου όλα τα ξεχασμένα βιβλία περιμένουν αυτόν που θα τα βγάλει από τη λησμονιά), ούτε η πλοκή που οδηγεί στο απροσδόκητο (αυτό άλλωστε είναι το ζητούμενο για κάθε συγγραφέα). Είναι η πάρα πολύ καλή γραφή, οι εκπληκτικές περιγραφές τέτοιες που δύσκολα συναντάς πια στην πλειοψηφία των βιβλίων όπου η ανάγκη για ανατροπές και εξέλιξη περνούν επιφανειακά χαρακτήρες και τόπους. Επίσης ο Zafon είναι συνθέτης και έχει γράψει και την μουσική!!!
Φυσικά η μετάφραση αξίζει ιδιαίτερη μνεία…
Για το «Παιχνίδι του Αγγέλου» δεν μπορώ να έχω γνώμη γιατί μόλις το έπιασα, είμαι σίγουρος όμως (όσο μπορώ) πως δεν θα απογοητευτώ!!!!
….δείτε κι ένα βιντεάκι καθώς τρώτε τα γαριδάκια σας!!!
http://www.youtube.com/watch?v=-up6kKEevWk (μονταζ)
LikeLike
serentipity
σε πάω
LikeLike
γεια…..
έχω μείνει άφωνη με τα σχόλια σας για να πω την αλήθεια….πέφτω από τα σύννεφα με τις αρνητικές κριτικές σας…το παιχνίδι του αγγέλου είναι ένα βιβλίο τρομερής λογοτεχνικής αξίας και γενικά μου έχει αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις! ο τρόπος με τον οποίο ο Θαφόν περιγράφει τόσο την Βαρκελόνη όσο και τις καταστάσεις και το γενικό κλίμα είναι θα έλεγα αριστουργηματικός…! ίσως το τέλος του ήταν κάπως τραβηγμένο αλλά και πάλι το υψηλό επίπεδο λόγου το αντισταθμίζει! όσο για το πρώτο του βιβλίο, την σκιά του ανέμου, μπορώ να σας βεβαιώσω πως είναι από τα ωραιότερα βιβλία που έχω διαβάσει και σίγουρα ανώτερο από το παιχνίδι του αγγέλου. πάντως και τα δύο προσφέρουν μία μοναδική διαφυγή από κάθε τι τετριμένο και καθημερινό. προσωπικά νιώθω σαν να έχω ήδη επισκεφθεί και γνωρίσει τόσο την Βαρκελόνη όσο και τους ήρωες του Θαφόν. θα σύστηνα οπωσδήποτε την σκιά του ανέμου σαν ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει. όσο για εσάς που διαβάσετε μόνο το παιχνίδι του αγγέλου, κάντε τον κόπο να διαβάσετε και τη σκιά του ανέμου και δεν θα χάσετε! 😉
LikeLike
Ξαναδιαβάζω όλα τα σχόλια και νομίζω ότι αυτό το ποστ ήταν το ποστ που προκάλεσε τις περισσότερες αντιδράσεις σε αυτό το μπλογκ. Ίσως γιατί επρόκειτο για ένα από τα πιο εμπορικά βιβλία που διάβασα.
Αυτό που έχω να πω πάντως είναι τώρα ένα χρόνο μετά την ανάγνωση του βιβλίου και την ανάρτηση του βίντεο δε θυμάμαι τίποτε από το βιβλίο. Πρέπει να πιεστώ πολύ για να ανακαλέσω κάτι και εντάξει το ξέρω ότι μεγάλωσα αλλά ο Αλτζχάινεκεν δε με έχει χτυπήσει ακόμη (νομίζω).
LikeLike