Διακοπές και διάβασμα

Μου λένε οι φίλοι και οι γνωστοί ότι δε γράφω συχνά πια σε αυτό το μπλογκ. Νομίζω ότι έχω πάθει overdose από ενημέρωση και περιήγηση στο διαδίκτυο. Περνάω αρκετές ώρες σερφάροντας και παρακολουθώντας τις διάφορες ομάδες στις οποίες είμαι μέλος, και σχολιάζοντας στα διάφορα εκπαιδευτικά μπλογκ, (τα οποία δε σταματάνε ποτέ, παρεμπιπτόντως, ούτε καταμεσής του καλοκαιριού) αν προσθέσουμε και τις ώρες που περνάω διαβάζοντας συμβατικά, ε, τότε που να μείνει χρόνος για γράψιμο. Αλλά όχι, δεν είναι αυτό, είναι μάλλον ότι δεν έχω διάθεση να γράψω.
Σας δίνω μια μικρή λίστα με ό,τι διάβασα στις διακοπές. Από ποικιλία πάμε πολύ καλά!
1. ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ – Σχέδιο Φράκταλ (επιστημονική φαντασία – φανταστικό, το ευχαριστήθηκα πολύ, ό,τι έχω διαβάσει από αυτές τις εκδόσεις ήταν πάρα πολύ καλό)
2. E.L. DOCTOROW – Ράγκταϊμ (επίσης πάρα πολύ καλό, πώς μου είχε ξεφύγει αυτός ο συγγραφέας;)
3. ΓΚΥ ΝΤΕ ΜΩΠΑΣΣΑΝ – Μια ζωή (η γνώμη μου στο σχετικό βίντεο)
4. ΖΟΖΕ ΣΑΡΑΜΑΓΚΟΥ – Περί τυφλότητος (συναρπαστικό, τραγικό, ελπιδοφόρο)
5. SETH GODIN – The linchpin (για όσους ενδιαφέρονται για ένα (εργασιακό) κόσμο που αλλάζει με απίστευτες ταχύτητες)
6. W.G. SEBALD – Οι δακτύλιοι του Κρόνου (για λάτρεις της λογοτεχνίας, με χιλιάδες αναφορές, όχι ακριβώς μυθιστόρημα, αλλά χρονικό, αυτοβιογραφία, κριτική…)
7. TOM STANDAGE – An edible history of humanity (πολύ ενδιαφέρον, με χιλιάδες πληροφορίες, καλογραμμένο, καθόλου βαρετό)

8 Comments

  1. Θα σταθώ στο ‘περί τυφλότητος’, το οποι δεν διαβασα αλλα είδα στο σινεμα τον περασμενο χειμωνα. Ενα πραγματικα συγκλονιστικο -θα το χαρακτηριζα- “ευφυούργημα” (υπαρχει αυτη η λεξη; αν οχι, θελω να μού κατοχυρωθεί, κύριε Μπαμπινιῶτα μου).
    Κατσε να δω και το βιντεο, και τα ξαναλεμε.

    Like

  2. Καλώς σε βρήκαμε,Άννα! Τον Μωπασσάν τον γνώρισα φέτος,όταν έπεσε στα χέρια μου μία συλλογή διηγημάτων του με τίτλο “Ιστορίες της μέρας και της νύχτας”.Κατόπιν αγόρασα έναν μεγάλο τόμο με επίλεκτα διηγήματά του και πλούσιες σημειώσεις από τον Ίκαρο και πλέον δε διστάζω να τον συμπεριλάβω ανάμεσα στους πιο αγαπημένους μου συγγραφείς.Διηγήματα όπως “ο Κοκό” ,” ο Αγιαντώνης”, “Δυο φίλοι”,” Η περιπέτεια του Βάλτερ Σναφς”,”Διαθήκη” και πολλά άλλα είναι αριστουργήματα και φανερώνουν έναν μεγάλο συγγραφέα,βαθύ γνώστη της-συνήθως ζοφερής-ανθρώπινης φύσης.Χώρια που το διήγημα “Η νύχτα” αποδεικνύει ότι ο Μωπασσάν δεν εξαντλείται στον χώρο του νατουραλισμού,αλλά διερευνά το φανταστικό διαρρηγνύοντας όχι μόνο τον ιστό της αληθοφάνειας της πλοκής αλλά,κυρίως,τις συμβάσεις μιας παραδοσιακής αφήγησης.Μυθιστόρημα δεν έχω διαβάσει ακόμα,αλλά το “Μια ζωή” μπαίνει στη λίστα μαζί με άλλα…

    Like

  3. Έχω διαβάσει ακόμη ένα μικρό τομίδιο με Μωπασάν, “8 Ερωτικές Ιστορίες” από τις εκδόσεις Αιγόκερος. Πολύ όμορφες και αυτές.

    Like

  4. συμφωνώ γι το περί τυφλότητας…δυνατό!!!!!!!!!!!
    πρώτα το διάβασα κ μετά είδα την ταινία.

    Like

Leave a comment