ANNE-CHARLOTTE HUSSON – Le Féminisme

  Θα το ξέρετε σίγουρα κι εσείς, θα το έχετε ζήσει, θα το έχετε διαβάσει πώς μερικές φορές οι αρνητικές συνθήκες της ζωής φέρνουν κάτι καινούριο που δεν είχαμε φανταστεί και είναι όμορφο. Έτσι κι εμείς σε αυτή τη φάση της ζωής μας, περνάμε με την κόρη μου πολύ χρόνο σε ένα Κέντρο Αποκατάστασης. Στην αρχή έμενα κι εγώ μαζί της, αλλά τώρα δυνάμωσε και μπορεί να μείνει μόνη της. Έρχεται συχνά στο σπίτι αλλά τα βράδια πρέπει να γυρίζει εκεί. Αυτά τα βράδια λοιπόν όταν είμαστε στο αυτοκίνητο, και είναι η ώρα του σούρουπου αλλά και η ώρα της αποτίμησης, ανοίγουμε κάτι συζητήσεις πολύ βαθιές, πολύ ωραίες. Με ρωτάει για τον έρωτα, για το σεξ, για τις σχέσεις, για τους άντρες και τις γυναίκες, για τις επιθυμίες, για την αποτρίχωση, για το φεμινισμό, για το σεβασμό και την Αρίθα Φράνκλιν, για την αριστερά και την πολιτική.  Έχει απορίες και δε ντρέπεται να τις ρωτήσει, έχει χιούμορ, έχει επιθυμίες. Είναι ένα 18χρονο κορίτσι που μέσα στα προβλήματα υγείας του δε σταματάει να είναι ένα κορίτσι της εποχής του και της ηλικίας του. Ίσως κι εσείς να έχετε κάνει τέτοιες κουβέντες με παιδιά που αγαπάτε, για μένα είναι διπλά και τριπλά πολύτιμες γιατί κόντεψα να το χάσω αυτό το κορίτσι.

Όταν με ρωτάει πράγματα που δεν ξέρω πώς να απαντήσω σκέφτομαι από μέσα μου «Ω ρε γαμώ το έπρεπε να είχα διαβάσει εκείνο το βιβλίο που λέει μιλώντας για τη φιλοσοφία με την κόρη μου και τότε ίσως να ήξερα την απάντηση». Αλλά πρώτον προσπάθησα να διαβάσω ένα τέτοιο βιβλίο (Μιλώντας για το σεξ με την κόρη μου του Jean-Didier Vincent, εκδόσεις Πατάκη) και το βρήκα πολύ δασκαλίστικο, δηλαδή come on, please monsieur Vincent, ποιος μιλάει έτσι στα παιδιά του; και δεύτερον εδώ και λίγο καιρό πήρα την απόφαση  να μην αφήνω  να με ταλαιπωρούν όλα τα «θα’πρεπε» που μια φωνούλα ψιθυρίζει στο κεφάλι μου (θα ‘πρεπε να τρως πιο υγιεινά, η κόρη σου θα ‘πρεπε να διαβάζει περισσότερο, με τον άντρα σου θα ’πρεπε να βγαίνετε πιο συχνά, στον πατέρα σου θα ’πρεπε να μιλάς πιο γλυκά, θα ‘πρεπε να παίρνεις πιο συχνά τηλέφωνο τους φίλους σου, θα ‘πρεπε να διαβάζεις πιο πολλά κλασικά βιβλία, θα ‘πρεπε να γυμνάζεσαι κλπ κλπ), οπότε της απαντάω όπως μπορώ και σύμφωνα με τα βιβλία που έχω όντως διαβάσει:  τα αγαπημένα μου βιβλία για τον εγκέφαλο και τη σεξουαλικότητα, βιβλία από άλλες κουλτούρες και εποχές, βιβλία καινούρια και παλιά, της Brene Brown, της Barbara Fredrickson, του Alain de Botton, της Rebecca Solnit,της  Esther Perel, βρίσκουν τώρα την ιδανική ακροάτρια τους, βρίσκουν τα πιο ευήκοα ώτα ever!

Αφού σας έδωσα το context λοιπόν σας λέω ότι διάβασα ένα πολύ ωραίο βιβλίο για το φεμινισμό που θα συζητήσω σίγουρα με την κόρη μου (και τις φίλες μου, κι εσάς). Δε γράφτηκε γι αυτό το σκοπό αλλά είναι μέρος μια σειράς που λέγεται La petite Bédéthèque des Savoirs, (η μικρή βιβλιοθήκη κομιξ γνώσεων) και περιλαμβάνει βιβλία που εξηγούν με ένα συνδυασμό κειμένου και εικονογράφησης έννοιες και ιδέες όπως η πορνογραφία, η τεχνητή νοημοσύνη και άλλες πολλές.

Η συγγραφέας του βιβλίου είναι μπλόγκερ και ερευνήτρια ( θα τη βρείτε στο twitter @A_C_Husson να συζητάει κυρίως θέματα genre και ο εικονογράφος είναι ο Thomas Mathieu που πέρσι έγινε γνωστός από το βιβλίο του Κροκόδειλοι που μιλάει για την παρενόχληση των γυναικών στους δρόμους. (http://projetcrocodiles.tumblr.com/)

Το βιβλίο είναι πολύ καλοφτιαγμένο και σχεδιασμένο. Μιλάει για το φεμινισμό μέσα από 7 γνωστά σλόγκαν του κινήματος. Εξηγεί με απλά λόγια τι σημαίνει φεμινισμός, ή μάλλον φεμινισμοί, δίνει λίγα ιστορικά στοιχεία για σημαντικές φιγούρες στην πάλη για την ισότητα μεταξύ των φύλων και φτάνει μέχρι τις σημερινές φεμινίστριες νέας γενιάς όπως η συγγραφέας Chimamanda Ngozi, η θεωρητικός του σινεμά Laura Mulvey, η συγγραφέας Benoite Groult,  η καθηγήτρια Fatou Sow  και ένα σωρό άλλες θαυμάσιες γυναίκες που δεν ήξερα. Μέσα από σλόγκαν όπως «το Ιδιωτικό είναι Πολιτικό», «Λευκή Γυναίκα άκου» και (το αγαπημένο μου) «Οι επιθυμίες μας Κάνουν Ταραχή» (δική μου άτεχνη απόδοση του nos desirs font desordre – ψάχνω να βρω πώς έχει αποδοθεί αλλά δεν τα καταφέρνω).

Δεν είναι ένα βιβλίο να σε πάει πολύ βαθιά στα νερά αυτού του τεράστιου κινήματος που λέγεται φεμινισμός. Είναι όμως μια πολύ καλή εισαγωγή που παραπέμπει σε σημαντικά πρόσωπα και σταθμούς καθώς και σε άλλα βιβλία. Είναι ένα βιβλίο που χάρηκα πολύ και θα ήθελα πολύ να δω μεταφρασμένο στα ελληνικά.