Τα ποιήματα της Μαριγώς Αλεξοπούλου είναι σύγχρονα, μιλάνε για θέματα που όλοι γνωρίζουμε, για τις οικογένειες, για τη δημιουργία, για την αγωνία του αύριο, για τη διαπαιδαγωγηση με ποίηση, για το μάθημα που δεν ξεκινάει στην e-class, ακόμη και για την καραντίνα γι αυτή “την εξορία μέσα μας”, Δεν είναι όμως επιφανειακά. Έχουν ένα βάθος που στην αρχή σου ξεφεύγει και επανέρχεται στη δεύτερη ανάγνωση. Και κάπως έτσι τα κρατάς φυλαγμένα μέσα σου για καιρό και σου έρχονται στο μυαλό όταν τα χρειάζεσαι, σαν ξόρκι, σαν προσευχή.
ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ 