Football and me

Αύριο τελειώνει επιτέλους. Εντάξει δεν πήγε τόσο χάλια όσο νόμιζα. Ίσως γιατί έφυγα ενδιάμεσα και γλίτωσα την περίοδο με τα τέσσερα ματς την ημέρα. Ίσως γιατί μεγάλωσα και καταλαβαίνω πια τι σημαίνει για σας τα μεγάλα παιδιά το Μουντιάλ.

Προχθές πάντως στη Θεσσαλονίκη, βρήκα σε ένα πανέμορφο μικρό βιβλιοπωλείο ένα βιβλιαράκι με φωτογραφίες από ποδόσφαιρο και του το πήρα. Είναι πράγματι χάρμα οφθαλμών. Έχει φωτογραφίες του Βρετανού φωτογράφου Levon Biss, που ταξίδεψε σε όλον τον κόσμο και είδε το ποδόσφαιρο σε όλες τις εκφάνσεις του (στο σαιτ μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από το βιβλίο στην ενότητα projects). Με ξένισε λιγάκι που, μια και το όλο project είναι υπο την αιγίδα της UMBRO, οι περισσότερες ομάδες φοράνε αυτές τις φανέλες. Αλλά οι φωτογραφίες είναι όμορφες και ποικίλλουν. Μου αρέσει που έχει τόσες διαφορετικές κουλτούρες, τοπία και ανθρώπους. Επαγγελματίες και ερασιτέχνες, παιδιά και γέροι, γυναίκες, άστεγοι που διοργανώνουν το πρωτάθλημα τους, φίλαθλοι, διαιτητές, όλοι βρίσκουν μια θέση στο βιβλίο. Μου αρέσει αυτή η λαϊκότητα του ποδοσφαίρου. Μου αρέσουν οι ομάδες που τραγουδάνε αγκαλιασμένες τον εθνικό τους ύμνο και γελάω με τη θρησκευτικότητα των Βραζιλιάνων. Έχει μέσα μια φωτογραφία που δείχνει μια λίστα με τα ονόματα των ποδοσφαιριστών μπροστά σε ένα καντηλάκι, θυμίζει τις λίστες που με έβαζε να γράφω η γιαγιά μου , «υπέρ υγείας», τις οποίες μετά δίναμε στον παπά της ενορίας να τις «διαβάσει».
Στο βιβλίο έχει και διάφορα αποφθέγματα που έχουν πει διάσημοι άνθρωποι του ποδοσφαίρου, κάποια γνωστά όπως αυτό του Μαραντόνα για το χέρι του Θεού και κάποια λιγότερο γνωστά.
Διαλέγω αυτό του Bob Robson: «I’m married to football and have an affair with my wife». Πάντα ήθελα να δοκιμάσω πώς είναι να έχεις εραστή οπότε it’s OK.