Αυτή τη βδομάδα τρέχουν τόσα πολλά project στη δουλειά και το σπίτι που δεν προλαβαίνω όχι να γράψω αλλά ούτε και να διαβάσω. Ούτε μπλογκ δε διαβάζω καλά.
Τα παιδιά στο σχολείο με εκπλήσσουν κάθε μέρα. Φέτος είναι πολύ στη μόδα να φτιάχνουν αυτά τα βραχιολάκια από πλαστικά σύρματα που τα πλέκουν με διάφορους τρόπους.
Μου έχουν χαρίσει αρκέτα όπως βλέπετε αλλά χθες μου έδωσαν το πιο ωραίο, το DNA. 
Από το σχήμα του είναι προφανές γιατί έχει αυτό το όνομα. Όποτε αφήσαμε τον Απλό Αόριστο στην άκρη και πιάσαμε μια συζήτηση για τη Βιολογία, τους είπα κι εγώ τα λίγα που θυμόμουνα, να ‘ναι καλά ο παλιός μου Δάσκαλος.
ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ 
Αχ, απίστευτο, και τα δικά σας τα έχει πιάσει πλεκτομανία? Εμάς χτύπησε ανεξαρτήτου φύλου και ηλικίας, αγόρια κορίτσια μανιωδώς παράγουν μπρελοκάκια! Λίγο ακόμα, και νομίζω θα χτυπήσουμε και την κινέζικη αγορά με την παραγωγή μας!!
;-D
LikeLike
Τι υπέροχο να είστε μέσα στα παιδιά και οι δυο σας, Άννα και Σοφία, και να ξέρετε κάθε καινούρια ενασχόληση, εγώ είμαι μακριά νυχτωμένη…δεν τα ήξερα τα βραχιολάκια
LikeLike
DNA… o kodikas tis zohs, h sinagh ke h piksida gia to mellon tis zohs. Evge sta pedia!
(sorry gia ton enthusiasmo, einai pu eime viologos)
LikeLike
Είδατε τα βραχιολάκια; Σε όλη την Ελλάδα.
Βιολόγε μην απολογείσαι, άλλωστε οι βιολόγοι, οι φυσικοί και οι χημικοί είναι η αδυναμία αυτού του μπλογκ!
LikeLike
(στην κυρία Ρωρερκάρ)
Όντας γιατρός έχω αρρώστιες τόσες
γιατρέψει, που ως προχτές μόνο θαρρούσα
ότι κι εγώ ατός μου αν αρρωστούσα
θα γιατρευόμουν τόσες που ’χω γνώσες.
Μα τούτη η αρρωστιά που ’χω αρρωστήσει
δε λέει να μου περάσει ό, τι κι αν κάνω;
και φάρμακο στο φάρμακο επάνω
άχρηστα γιατρικά έχω γεμίσει.
Σκέψης νυχτιές και λογικής κραιπάλη
λες θέλουνε κι αυτές να με παιδέψουν-
δε στέργουν την αγάπη τη μεγάλη
για σένα που με καίει να μου γιατρέψουν.
Xωρίς αξία όλ’ αυτά μού μένουν
και τις πληγές που συ άνοιξες βαθαίνουν.
Γιώργης Χολιαστός
LikeLike