Επαγγελματικές υποχρεώσεις με πήγαν για τρεις μέρες στο Βουκουρέστι, στη Ρουμανία. Ήταν η πρώτη μου φορά σε αυτή τη χώρα. Η πρώτη μου φορά σε χώρα του πρώην Ανατολικού μπλοκ, γενικά. Έχω λίγες ευκαιρίες για ταξίδια γι αυτό όπου και να πάω είναι για μένα εμπειρία μοναδική και μονάκριβη.
Άκουγα για το Βουκουρέστι ότι έχει ένδοξο παρελθόν και ότι παλιά ήταν τόσο όμορφο που το αποκαλούσαν Μικρό Παρίσι, Παρίσι των Βαλκανίων. Αν ξεπεράσουμε αυτή την τάση των ανθρώπων να παρομοιάζουν κάτι με κάτι άλλο, τότε πράγματι το Bουκουρέστι είνα αντάξιο της φήμης του.
Γεμάτο με υπέροχα αρ ντεκό κτίρια, αλλά και παλιότερα του 19ου αιώνα, φαρδιές λεωφόρους και μεγάλα πάρκα. Δίπλα σε αυτά τα κτίρια, τεράστιες πολυκατοικίες, κaτάλοιπα του κομμουνιστικού καθεστώτος, πανάσχημες και καταθλιπτικές. Γενικά πολύ γκρίζο που δείχνει εγκατάλειψη. Ο ξεναγός μας είπε ότι είναι γκρίζα για να ταιριάζουν με το γκρίζο της ζωής τους. Η αλήθεια είναι πιο πεζή μάλλον: δεν υπάρχουν φράγκα για την ανακαίνιση όλων αυτών των αρχιτεκτονικών θησαυρών.
Ο χρόνος ήταν πολύ περιορισμένος, έτσι δεν είδα κανένα μουσείο ή πινακοθήκη, απλώς περπάτησα για μερικές ώρες γύρω από τις Πλατείες και πήρα μια μυρωδιά από την πόλη. Το βράδυ βγήκαμε επίσης, μια φορά σε μία παμπ, και μια φορά σε κλαμπ. Τα ποτά πάμφτηνα και καλά. Το φαγητό επίσης. Τα μαγαζιά με τοπικά είδη ακριβά. Οι άνθρωποι κάπως σκληροί μου φάνηκαν, το χαμόγελο με το ζόρι στην αρχή αλλά μετά πηγαίο.
Οι οδηγοί τρελλαμένοι. Τα φανάρια είναι ενδεικτικά όχι υποχρεωτικά, και αν περνάει πεζός, του κορνάρουν μέχρι να φύγει από τη μέση ή να τον πατήσουν (δεν ξέρω αν σας θυμίζει κάποια άλλη γνωστή σας χώρα όλο αυτό).
Ήταν μια ωραία εμπειρία, ελπίζω να ξαναπάω μετά από 10 χρόνια, πιστεύω ότι θα έχει γίνει αγνώριστο. Περισσότερες φωτγραφίες εδώ
ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ 
Κανένα βιβλιοπωλείο επισκέφτηκες ; Πώς ήταν ;
LikeLike
Επισκέφτηκα ένα, παρόλο που είπαμε ότι δεν αγοράζω. ‘Ηταν όμορφα!
LikeLike
Καλώς ήρθες, Άννα! Θυμήθηκα ένα ποίημα του Καρούζου για τη Ρουμανία, μα δεν πρέπει να είναι, πια, η ίδια Ρουμανία με αυτήν που πήγες εσύ – ελπίζω να μου επιτρέπεις να το αντιγράψω εδώ, γιατί η ποίηση πρέπει να διαδίδεται:
Μεγάλο έπος του παράφορου
πράσινου σε πολύφυλλες λάμψεις
Ρουμανία χαρούμενη νοσταλγία του μέλλοντος
με φλάουτα του έλληνα θεού του τραγοπόδη Πάνα
μ’ ένα κομμάτι ξυπνημένο μάρμαρο
στα χέρια του αγέρωχου Μπρανκούζι
μεγάλο γεωφυσικό βυζί γιομάτο γάλα
στρουμπουλή Ρουμανία
κουμπάρα του Δούναβη
στους μακρινούς του γάμους με τη Μαύρη Θάλασσα
Ρουμανία αιωρούμενη
κιθάρα του Εμινέσκου
Ρουμανία γλυκόλαλη ολβιότητα του Ενέσκου
Ρουμανία που πλάθεις ρουμάνικα όνειρα
ΡΟΥΜΑΝΙΑ ΙΖΟΛΔΗ ΤΟΥ ΤΡΙΣΤΑΝΟΥ ΤΖΑΡΑ
μουσική καλλικέδαλη των δασών
και των άχραντων αγελάων-πεδιάδων.
LikeLike
Ακόμη δεν αγοράζεις; Άρχισα και ανυσηχούσα γιατί είχα μέρες να δω post,τουλάχιστον πέρασες καλά;
LikeLike
Καλησπέρα,
Έκανα συχνές επισκέψεις κι έβλεπα να μην είσαι, σήμερα πάλι λέω ας ρίξω μια ματιά και να σου ένα ταξιδιωτικό ποστ.
Καλώς μας ήλθες λοιπόν.
LikeLike
Σας ευχαριστώ ολους για τα καλά σας λόγια, ναι πέρασα πολύ όμορφα, αν και κουραστικά.
Ιδιαίτερα ευχαριστώ το Μπάμπη για το ποίημα. Τί ωραίο!
“…στρουμπουλή Ρουμανία, κουμπάρα του Δούναβη…” μου άρεσε πολύ αυτό, μου θύμισε τη Ρουμανία πράγματι.
Και κάτι για τα βιβλία, ευτυχώς ξεπέρασα εκείνη την περίοδο που όλα (τα βιβλία) μου φαίνονταν άνοστα. Οι ώρες της αναμονής σε σταθμούς και αεροδρόμια μόνο με βιβλίο περνάνε. Διάβασα 2, θα σας ενημερώσω σύντομα.
LikeLike