KATE FIGES – Life after Birth

για τη Μαρία και τη Δώρα

Πριν λίγο είδα στην εφημερίδα (Καθημερινή) μια παρουσίαση του βιβλίου της Kate Figes Life after birth. Μητέρα για Πρώτη Φορά στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ψυχογιός – με χάλια εξώφυλλο J

Το βιβλίο το διάβασα πρώτη φορά πριν από αρκετά χρόνια. Θυμάμαι ότι είχα ήδη γεννήσει την κόρη μου αλλά ότι ήταν ακόμη μωρό. Άρα είναι τουλάχιστον 9-10 χρόνια…. Και παρόλο που έψαξα τώρα να το βρω ανάμεσα στα βιβλία μου δεν το βρήκα, ή το έχω χαρίσει σε κάποια φίλη ή το έχω δανείσει… Το έχω χαρίσει τουλάχιστον 2 φορές αυτό το βιβλίο και κάθε φορά οι αντιδράσεις ήταν παρόμοιες: συγκίνηση και ανακούφιση.

Είναι ένα βιβλίο για τη ζωή μετά τη γέννα, του πρώτου ή όποιου παιδιού, και παρόλο που αναφέρεται στην εγκυμοσύνη και τον τοκετό θα έλεγα ότι αφορά οποιαδήποτε γυναίκα βρίσκεται ξαφνικά ή λιγότερο ξαφνικά με ένα μωρό στα χέρια της και νιώθει χαμένη, πολύ χαμένη. Οι ορμόνες της, τής παίζουν περίεργα παιχνίδια, δεν αναγνωρίζει τον εαυτό της και έχει κι ένα μωρό που εξαρτάται απόλυτα από αυτήν…

Τώρα τα χρόνια έχουν περάσει και η κόρη μου κάθεται από πάνω μου ενώ γράφω αυτό το κομμάτι, πλένει τα δόντια της και μισοδιαβάζει αδιάφορα, (πάλι γράφει αυτή η μάνα μου) αλλά θυμάμαι ακόμη την εντύπωση που μου είχε κάνει αυτό το βιβλίο.  Πόσο με είχε παρηγορήσει, πόσο με είχε κάνει να κλάψω και να σκεφτώ… Είχα διαβάσει κι άλλα βιβλία σχετικά με τα παιδιά και την εγκυμοσύνη, την απαραίτητη Μίριαμ Στόππαρντ φυσικά με την εκνευριστική (ώρες ώρες) τελειότητα της. Αλλά αυτό το βιβλίο ήταν διαφορετικό. Ήταν περισσότερο μια μελέτη για το τι σημαίνει να γίνεσαι μητέρα στην Ευρώπη και αλλού, μια ιστορική αναδρομή στο πως αντιμετωπιζόταν η μητρότητα από τη Βικτωριανή εποχή έως σήμερα.

Όπως είπα και πριν δεν έχω εδώ το βιβλίο για να ανατρέξω αυτή τη στιγμή, η κυρία Βούλγαρη αναφέρει με λεπτομέρεια τη διάρθρωση των κεφαλαίων, αλλά να τονίσω ότι το βιβλίο είναι αρκετά σκληρό. Με τις φίλες που το διαβάσαμε (όλες μετά τη γέννα) συμφωνούσαμε ότι καλό θα ήταν να μην το διάβαζαν οι εγκυμονούσες ή οι γυναίκες που βρίσκονται στην αναμονή με άλλο τρόπο. Ίσως και να τρομάξουν. Θυμάμαι ότι περιέγραφε με εξαντλητική λεπτομέρεια την έλλειψη ύπνου, την κούραση,  την εξάντληση, τον κάματο των πρώτων μηνών.

Το σημαντικό όμως είναι η ανακούφιση όπως είπα και νωρίτερα: αυτούς τους πρώτους μήνες όπου η αναγκαστική αϋπνία μπορεί να σε τρελάνει, όπου όλοι οι καλοθελητές είναι τόσο πρόθυμοι να σου δώσουν συμβουλές ακόμη και αυτοί από τους οποίους δεν την έχεις ζητήσει, όπου το άγχος για το μέλλον χτυπάει κόκκινο, όπου η λέξη multitasking παίρνει πραγματικά καινούριο νόημα, είναι τόσο ανακουφιστικό να σου λέει κάποιος, ας είναι κι ένα βιβλίο:  «ξέρεις; Είναι ΟΚ, που είσαι μπερδεμένη, είναι ΟΚ που δεν το έχεις  λατρέψει ακόμη αυτό το πλάσμα που προσγειώθηκε ανάμεσα σας, είναι ΟΚ που σε τσαντίζουν όλοι όσοι  σου πάνε κόντρα, και ξέρεις και κάτι άλλο; Εσύ ξέρεις καλύτερα, το παιδί θα το μεγαλώσεις  όπως ξέρεις εσύ (και ο πατέρας του, φυσικά – εφόσον υπάρχει)». Από εκείνες τις δύσκολες μέρες θυμάμαι τα βιβλία που διάβαζα, θυμάμαι τις φίλες μου που ήταν πάντα εκεί, θυμάμαι τη μαμά μου που όταν γύρισα από το μαιευτήριο μου είχε τακτοποιήσει το σπίτι, θυμάμαι το Μάκη να ξυπνάει τη νύχτα και να προσπαθεί να την κοιμίσει,  θυμάμαι κάτι ξινές πωλήτριες να προσπαθούν να μου πουλήσουν φανελάκια που της ήταν μεγάλα, θυμάμαι κάτι χαζές θείες που έλεγαν ακατανόμαστες χαζομάρες, θυμάμαι ότι έχασα αμέσως τα κιλά της εγκυμοσύνης για να τα ξαναπάρω τρώγοντας γλυκά (το ευχαριστήθηκα όμως) και να τα ξαναχάσω πρόπερσι, θυμάμαι πως όταν άρχισε η μικρή  να γελάει, τότε αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε τι εννοούσαν όλοι! Τώρα που θυμήθηκα το βιβλίο θυμήθηκα κι όλα αυτά κι άλλα πολλά που δεν περιγράφονται…

Δεν είμαι από τις μαμάδες που μιλάνε συνέχεια για τα μωρά τους, κι ακόμη και τότε η διαδικασία μου φαινόταν πολύ προσωπική, πολύ εσωτερική. Αυτό το βιβλίο λοιπόν με καθησύχασε, μου έδωσε τη δύναμη να μην έχω τύψεις, μου θύμισε ότι δεν αντιμετωπίζουν όλες οι κοινωνίες τη μητρότητα με τον ίδιο τρόπο. Είναι ανεπιφύλακτα   ένα φοβερό βιβλίο και  χαίρομαι πολύ που βγήκε στα ελληνικά για να το χαρίσω σε δυο πολύ φρέσκες μαμάδες, μία δύο μηνών και μία δύο ημερών. Να είστε καλά κορίτσια και ΔΥΝΑΜΗ – may the Force be with you!