Το βιβλίο του Κιουρέισι μ’άρεσε πολύ. Στο βιντεάκι δεν πρόλαβα να αναφέρω πολλά από τα θέματα που θίγει όπως η αμφισεξουαλικότητα των πρωταγωνιστών, οι διαφορές Γηραιάς Αλβιόνας και Αμερικής όπου στη μεν πρώτη κυριαρχεί μια ταξική κατανομή των ανθρώπων στη δε δεύτερη μια κατανομή με βάση την αναγνώριση. Η γέννηση του πανκ, οι κανονισμένοι γάμοι, ο ασφυκτικός εναγκαλισμός της οικογένειας, η ανάγκη για δημιουργία όλα αυτά και πολλά ακόμη είναι αυτά με τα οποία ασχολείται το βιβλίο.
Το κομμάτι που αναφέρω για την εκπαίδευση είναι νομίζω πολύ σημαντικό. Θα προσπαθήσω να μεταφράσω μια παράγραφο που μου έκανε εντύπωση και είναι εξαιρετικά επίκαιρη στη χώρα μας αυτή τη στιγμή.
« Τα περισσότερα παιδιά με τα οποία μεγάλωσα, παράτησαν το σχολείο στα 16, και πρέπει να είναι στην ανεργία τώρα ή να δουλεύουν ως μηχανικοί αυτοκινήτων ή διευθυντές τμήματος σε σούπερ μάρκετ (στον τομέα των τηλεοράσεων και των ραδιοφώνων). Κι εγώ είχα παρατήσει το κολλέγιο χωρίς να το σκεφτώ , και παρά τις προειδοποιήσεις του πατέρα μου. Στα προάστια η μόρφωση δε θεωρούνταν ιδιαίτερο πλεονέκτημα και σίγουρα δε θεωρούνταν σημαντική από μόνη της. Αλλά τώρα βρισκόμουν ανάμεσα σε ανθρώπους που έγραφαν βιβλία τόσο αβίαστα όσο εμείς παίζαμε ποδόσφαιρο. Αυτό που με εξόργιζε – και μ’έκανε να τους μισώ και αυτούς και τον εαυτό μου – ήταν η αυτοπεποίθηση τους και η γνώση τους. Η εύκολη κουβέντα τους για την τέχνη, το θέατρο, την αρχιτεκτονική, τα ταξίδια. Οι γλώσσες, το λεξιλόγιο, το ότι γνώριζαν μια ολόκληρη κουλτούρα – αυτό ήταν το πιο πολύτιμο και αναντικατάστατο κεφάλαιο».
Τον τελευταίο καιρό ακούω όλο και πιο συχνά «Και τι σημασία έχουν τα πτυχία; Δε βλέπεις πόσοι πτυχιούχοι είναι άνεργοι;». Δεν είναι τα πτυχία per se που έχουν σημασία αλλά η παιδεία κι αν δεν το καταλάβουμε αυτό όσες διαρθρωτικές αλλαγές κι αν γίνουν στη χώρα μας δε θα πετύχουν.
ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ 
Πολύ σημαντικό το μήνυμα. Πραγματικά εξοργίζομαι όποτε ακούω να απαξιώνουν την μόρφωση..γιατί δεν προσφέρει μια επαγγελματική σταθερότητα. Αξία έχει η παιδεία, η κουλτούρα, αυτή βοηθάει τον καθένα να αναπτυχθεί και να αποκτήσει κρίση..
Πολύ επίκαιρο, μιας και το τελευταίο διάστημα έχουν πέσει τίτλοι τέλους σε τμήματα ανθρωπιστικών σπουδών σε διάφορα Πανεπιστήμια του κόσμου. Ουσιαστικά μελλοντικά θα έχουμε επιστήμονες χωρίς γνώσεις ιστορίας, φιλοσοφίας, λογοτεχνίας (γνώσεις, που θα μπορούσαν να τους χαρίσουν μια γενικότερη αντίληψη), σαν να μιλάμε πλέον μόνο απλά για ..ρομποτάκια..
LikeLike
Αυτό ακριβώς λέω κι εγώ στους νέους Άννα, αλλά είναι δύσκολο να το καταλάβουν τώρα… Αργότερα, όταν θα είναι -ίσως για μερικούς αργά- γίνεται πολύ πιο ευδιάκριτο…
LikeLike
Τις προάλλες άκουσα κάποιον πενηντάρη να μιλά με κάποιες συνομήλικές του λέγοντας πως τα πτυχία δεν σου αρκούν για επαγγελματική σταδιοδρομία. Συμφωνώ.
Ο τύπος έδειχνε άνετος, φτασμένος και σίγουρος για τον εαυτό του και κορόιδευε όσα παιδιά σπουδάζουν για πτυχίο, μεταπτυχιακό και ακόμη δεύτερο μεταπτυχιακό σε τομέα που αγαπούν, και μάλιστα έλεγε στις θειές δίπλα του ότι τα λυπάται κιόλας τα καημένα.
Πάω στοίχημα ότι ο τύπος αυτός δεν έχει διαβάσει ούτε ένα βιβλίο 500 σελίδων στη ζωή του, έχει κάνει λαμογιές για να βγάλει λεφτά και ήταν αρχιτεμπέλαρος στο σχολείο, για να μη πω σκράπας, όπως λέμε στη Λάρισα και στα χωριά μας.
Πολύ θα ήθελε να καλλιεργήσει το μικρό του μυαλουδάκι με το οποίο έκανε λεφτά, αλλά φαίνεται πως το είχε απωθημένο για να μιλά έτσι.
Οι σπουδές στην Ελλάδα είναι για να ανοίξεις τα στραβά σου, να ευρύνεις την αντίληψή σου, να κοινωνικοποιηθείς και να μάθεις δέκα πράγματα παραπάνω. Μετά από τις σπουδές μπορείς να σκέφτεσαι πιο καθαρά και είναι βέβαιο ότι με κάτι θα ασχοληθείς στη ζωή σου.
LikeLike
Ακριβώς. Δε νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που να έχει σπουδάσει και να το μετανιώνει. Ακόμη κι αν το επάγγελμα του δεν είναι ακριβώς αυτό που σπούδασε. Ακόμη κι αν τώρα είναι άνεργος παρόλα τα πτυχία του και τη μόρφωση του.
Η παιδεία, η μόρφωση, είναι κάτι πολύ ευρύτερο και όχι άμεσα ανταλλάξιμο.
LikeLike
Πολύ όμορφη παρουσίαση. Μιλάς με τόση αγάπη και ενδιαφέρον για το βιβλίο αυτό που σκέφτομαι να το διαβάσω κι εγώ κάποια στιγμή. Καλώς σε βρήκα. Θα τα λέμε.
Κατερίνα
LikeLike
Καλώς ήρθες Κατερίνα. Να τα λέμε φυσικά!
LikeLike