Τα βιβλία του 2017

Αγαπάω πολύ να διαβάζω τις λίστες με τα καλύτερα κάθε χρονιάς και τις συμβουλεύομαι όταν πάω στο βιβλιοπωλείο. Με κάποιους φίλους οι λίστες μας σχεδόν συμπίπτουν. Με κάποιους άλλους διαφέρουν πολύ. Τώρα που ξεκίνησε το 2018 μερικοί μπλογκερζ γράφουν και το αναγνωστικό τους πρόγραμμα για τους επόμενους 2-3 μήνες. Τόσο προγραμματισμό δεν μπορεί να τον αντέξει η Μεσογειακή μου ψυχή οπότε ας γράψω γι αυτά που διάβασα.

Το 2017 ήταν μια σημαντική χρονιά για την οικογένειά μου. Ξεκινήσαμε το ταξίδι της αποκατάστασης με την κόρη μου η οποία είχε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα το 2016. Πέρασα 6 μήνες σε κέντρο αποκατάστασης, φροντίζοντας την. Το καλοκαίρι ήταν πολύ διαφορετικό από τα προηγούμενα με περιορισμένη κινητικότητα και μακρά διαστήματα στη ζεστή πόλη της Λάρισας. Το Σεπτέμβριο ξαναγύρισα στο σχολείο μετά από 5 χρόνια απουσίας σε διαφορετική δουλειά και διαφορετική χώρα. Νομίζω ότι τα διαβάσματα μου αντικατοπτρίζουν αυτές τις μεγάλες αλλαγές και τις συναισθηματικές διακυμάνσεις που περνάω. Ήταν η χρονιά που πολλά βιβλία μου φάνηκαν συγκλονιστικά και με έκαναν να κλαίω αλλά δεν μπορώ να σας πω ακριβώς αν αυτό οφείλεται καθαρά στην ποιότητα του βιβλίου ή στη δική μου εύθραυστη κατάσταση. Σ’αυτή την κατηγορία ανήκουν η “Πάουλα” της Αλιέντε, το “Όταν η ανάσα γίνεται αέρας” του Paul Kalanithi, και το “The year of magical thinking” της Joan Didion.

Ήταν μια χρονιά που διάβασα πολύ και διαφορετικά πράγματα. Δεν ακολουθούσα και τόσο την εκδοτική επικαιρότητα εκτός από κάποιες σύντομες περιόδους. Συμμετείχα στην αναγνωστική πρόκληση του somuchreading και κατάφερα πρώτη φορά να ολοκληρώσω το στόχο των 52 βιβλίων εκ των οποίων το 50% +1 να είναι από γυναίκες. Διάβασα κι άλλα βιβλία μετά αλλά δε χωρούσαν σε καμία κατηγορία της πρόκλησης. Ήταν τα free spirit βιβλία μου. Θα συμμετέχω και φέτος φυσικά!

Το 2017 ήταν η χρονιά που χρησιμοποίησα ευλαβικά την εφαρμογή Goodreads. Παρόλο που η ευκολία του scan barcode δε λειτουργεί και πολύ καλά για τα ελληνικά βιβλία, σημείωνα εκεί όλα τα βιβλία που διάβαζα. Έτσι σήμερα μπορώ να έχω μια πολύ ωραία οπτική εικόνα του συνόλου την οποία θα βρείτε παρακάτω σπασμένη σε 5 κατηγορίες.  Αυτή τη χρονιά απομακρύνθηκα κάπως απ’το Facebook και χαίρομαι γι αυτό, γιατί έτσι είχα περισσότερο χρόνο για διάβασμα και σκέψη. Θέλω να συνεχίσω να το κάνω το 2018.

Θέλω να μοιραστώ και κάτι άλλο μαζί σας: για πολλά χρόνια όταν έβλεπα τις λίστες των βιβλίων των άλλων με έπιανε μια θλίψη. Οι «άλλοι» είχαν διαβάσει περισσότερο ή καλύτερα ή εξυπνότερα ή με ομορφότερα εξώφυλλα από μένα. Στις συγκρίσεις έβγαινα πάντα λίγη. Μου πήρε πολλά χρόνια (45 για την ακρίβεια) για να αποδεχτώ και να χαρώ με τις δικές μου λίστες.

Αυτή η λίστα είναι εντελώς δική μου. Έχει μέσα βιβλία στις γλώσσες που αγαπάω, έχει μέσα τα βιβλία που έγραψαν οι φίλοι μου, έχει μέσα τα βιβλία που διάβασα όταν ήμουν πολύ στενοχωρημένη και έψαχνα κάπου να πιαστώ, έχει μέσα τα βιβλία που δανείστηκα απ’τον αδελφό μου, την Όλγα, τη βιβλιοθήκη του ΚΕΘΕΑ, τα βιβλία που μου χάρισε ο Στάθης, που μου σύστησε η Σταυρούλα και η Florence, τα βιβλία που αγόρασα επειδή κάτι άκουσα στο ραδιόφωνο ή ένα βιβλίο που βρήκα όταν ξεσκόνιζα τα ψηλά ράφια. Είναι η ζωή μου το 2017. Αν μπορώ να βγάλω μερικά συμπεράσματα τότε αυτά είναι:

1. Ο καθένας μας διαβάζει διαφορετικά το κάθε βιβλίο ανάλογα με τις εμπειρίες και την προηγούμενη γνώση του. «Έτσι, ο κάθε αναγνώστης θα διαμορφώσει μόνος το βιβλίο του σε σύνολο, όπως σε μια παρτίδα ντόμινο ή χαρτιών, και απ’αυτό το λεξικό θα πάρει, όπως από καθρέφτη, τόσα όσα επένδυσε σ’αυτό, γιατί από την αλήθεια, όπως γράφεται σε μια σελίδα αυτού του βιβλίου, δεν μπορείς να πάρεις περισσότερα απ’όσα καταθέσεις σ΄αυτήν». (Από το πρώτο βιβλίο του 2018, το Λεξικό των Χαζάρων του Μίλοραντ Πάβιτς).
2. Στο τέλος του 2017 κυκλοφόρησε το καινούριο του βιβλίο, “Το 24ώρο ενός αναγνώστη” ο δικτυακός φίλος Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος. Ήταν σαν πρόωρο Χριστουγεννιάτικο δώρο και ξέρω ότι θα το απολαμβάνω για καιρό. “Πώς είναι δυνατόν να περιλαμβάνεται στα αγαπημένα σου ένα βιβλίο πριν ακόμα το τελειώσεις; (Γίνεται, γιατί) διαβάζουμε για την απόλαυση της ανάγνωσης. Γιατί το βιβλίο που αγαπάς πιο πολύ απ’ όλα είναι το δικό σου δωμάτιο όταν δεν έχεις κανένα δωμάτιο, γιατί διαβάζουμε γυρεύοντας ένα τρόπο να ζήσουμε.”
3. Όταν είστε στενοχωρημένοι, αισθάνεστε εντελώς μόνοι σε ένα αφιλόξενο κόσμο και όλα μοιάζουν χωρίς νόημα, πιάστε στα χέρια σας ένα παιδικό βιβλίο. Θα νιώσετε «τα χρώματα ν’αλλάζουνε και μια ζεστή βροχή αγάπης» να πέφτει μέσα σας. Τα παιδικά βιβλία που θα δείτε παρακάτω ήταν αυτή η βροχή αγάπης για μένα φέτος. Μακάρι το 2018 να ανακαλύψετε κι εσείς τη δική σας!