Pour mme Glaros
Διάβασα αυτό το βιβλιαράκι σχεδόν απνευστί, κλέβοντας χρόνο απ’τη δουλειά, διαβάζοντας στο μετρό και περπατώντας. Είναι ένα μπιζουδάκι τρυφερό αλλά καθόλου μελό.
Είναι η ιστορία μιας γυναίκας στα 47, της Jocelyne, μιας ψιλικατζούς σε μια επαρχιακή Γαλλική πόλη, με μεγάλα παιδιά και σύζυγο. Μια γυναίκα που αγάπαει τον άντρα της, τα παιδιά της, τις φίλες της, το απλό της σπίτι, που σχεδιάζει με το μισθό του επόμενου μήνα να αγοράσει ένα χαλάκι για το μπάνιο, μια γυναίκα που με τον τρόπο της κάνει τα μέτρια πράγματα γύρω της, να φαίνονται όμορφα. Αγαπάει τις λέξεις που δεν τα λένε όλα, αγαπάει αυτά που κρύβουν οι λέξεις. Θυμάται το καλοκαίρι των 14 χρόνων της, πριν αρχίσει να μεγαλώνει το στήθος της, τότε που άκουγε Τζο Ντασέν και ονειρεύόταν κάποιος να της πει ότι είναι όμορφη. Ακόμη αυτό ονειρεύεται.
Ο άντρας της ο Jocelyn, πάλι ξέρει μόνο Γαλλικά κι αυτά όχι καλά όπως λέει ο ίδιος. Δεν αγαπάει τα λόγια και κάθε βράδυ πίνει την Tourtel του χωρίς αλκοόλ, μπροστά στην τηλεόραση και ονειρεύεται να μπορούσε να αγοράσει όλα τα DVD με τον Τζέημς Μποντ.
Η Τζο μια και δεν έχει πολλή δουλειά (πρέπει να ανταγωνιστεί τα 11 σουπερμάρκετ και τις 4 υπεργορές του Αράς) αρχίζει να γράφει ένα μπλογκ για το βελονάκι, το κέντημα και τη ραπτική. που σύντομα αποκτά μεγάλο κοινό. ‘Ισως γιατί η τρυφερότητα και η αγάπη για την μαστοριά του πλεξίματος, της ραπτικής, της χειροτεχνίας είναι πάντα ελκυστικές. Μια δημοσιογράφος της ζητάει συνέντευξη και κείνη δεν ξέρει τι να πει. Την έχει ξαφνιάσει όλη αυτή η έκρηξη δικτυακής αγάπης και συμπαράστασης.
Μια Παρασκευή βράδυ, θα παίξει ένα δελτίο Λόττο με τις φίλες της. “Σήμερα θα δει ωραία όνειρα η μικρή μας Τζο”, λένε εκείνες αλλά η Τζο εκείνο το βράδυ δεν κοιμάται καθόλου. Λίγες μέρες μετά μαθαίνει ότι κέρδισε τα 18 εκατομύρια ευρώ αλλά δεν το λέει σε κανένα. Κι από εκείνη τη στιγμή αρχίζει η περιπέτεια.
‘Ισως η υπόθεση να φαίνεται λίγο κλισέ, αλλά σας ορκίζομαι είναι τόσο ευχάριστα γραμμένο αυτό το βιβλιαράκι που δε θα το βαρεθείτε καθόλου. Ο συγγραφέας του είναι διαφημιστής (“Μα πώς μπορείτε να κάνετε μια τόσο απαίσια δουλειά και να γράφετε τόσο ωραία μυθιστορήματα” θα τον ρωτήσει ένας αναγνώστης του) και το βιβλίο είχε μεγάλη επιτυχία. ΔΙαβάζω στη Βικιπαίδεια ότι τον Αύγουστο του 2012 είχε ήδη πουλήσει 440.000 αντίτυπα και 27 χώρες είχαν αγοράσει τα δικαιώματα μετάφρασης. Έψαξα και στα ελληνικά αλλά δε βρήκα κάτι, μόνο ένα αρθράκι για το συγγραφέα και το νέο του βιβλίο που στενοχώρησε τη Σκάρλετ Γιοχανσον.
Στην ιστοσελίδα του συγγραφέα μπορείτε να δείτε κι αυτή την όμορφη παρουσίαση σχετικά με το βιβλίο (για γαλλομαθείς).
http://www.gregoiredelacourt.com/#!__la-liste-de-mes-envies/le-livre-en-images
Ένα μικρό απόσπασμα σε δική μου αδέξια μετάφραση: “Γιατί οι ανάγκες μας είναι τα μικρά καθημερινά μας όνειρα. Είναι τα μικροπράγματα που πρέπει να κάνουμε που μας πηγαίνουν στο αύριο, στο μεθαύριο, στο μέλλον. Αυτά τα μικρά τίποτα που θα αγοράσουμε την επόμενη βδομάδα και που μας επιτρέπουν να πιστεύουμε και την επόμενη βδομάδα θα είμαστε ακόμη ζωντανοί”
Ένα βιβλίο για να περάσετε όμορφα. Ίσως και για να κλάψετε λίγο οι πιο ευσυγκίνητες. 🙂
Οι ευσυγκίνητες μόνο, όχι οι ευσυγκίνητοι; Ευχαριστούμε Αννα
LikeLike
΄Ηταν μια πρόκληση και βλέπω σηκώσατε το γάντι, Δημήτρη!
LikeLike
Μεγάλη μου τιμή !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
LikeLike
Πάντα σας θαύμαζα που διαβάζετε στα Γαλλικά 🙂
LikeLike